စင္ကာပူနုိ္င္ငံ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားေတြ႔ဆံုစဥ္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေျပာၾကားခ်က္မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္
ေနျပည္ေတာ္၊ ႏိုဝင္ဘာ ၃၀
"စင္ကာပူရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ဦးကာလမွာ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လီကြမ္ယုက အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ၾကာရင္ စကၤာပူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အမီလိုက္ႏိုင္မယ္ လို႕ ေျပာခဲ့ဘူးပါတယ္။"
"ဒီကေန႕မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႕က ျပန္ေျပာင္းျပီး ေျပာရေတာ့မယ္။ ေနာင္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ၾကာရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက စကၤာပူကို ေက်ာ္တက္သြားလိမ့္မယ္။ ေဒသတြင္းက ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈဟာ ေဒသရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရွင္တို႕က ကၽြန္မတို႕ ဒီလို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ကူညီေပးမယ္ လို႕ ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။"
Myanmar hopes to overtake Singapore in 20 years' time: Aung San Suu Kyi
"At the beginning of Singapore's independence, the then Prime Minister Lee Kuan Yew said in 20 years time, Singapore would have caught up with Burma," she said.
"Now I think we have to change that and say: In 20 years' time, Myanmar will have overtaken Singapore and you will help us to do that because success in one part of the region means success throughout the region," Ms Suu Kyi said. (CNA)
စကၤာပူ ဝန္ႀကီးခ်ပ္ လီရွန္လြန္းက နိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ထံသို႔ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးအပ္ေသာ ၁၉၆၅ ခုနွစ္ေမလက လီကြမ္ယုနွင့္ ေဒၚခင္ၾကည္တို႔ ေတြ႕ဆုံမႈ သမိုင္းဝင္မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံ
Source - Singapore PMO
A closer look at the photo that PM Lee Hsien Loong presented to Myanmar SC Daw Aung San Suu Kyi as a gift. It shows Mr Lee Kuan Yew and Ms Aung San Suu Kyi's mother, Ms Khin Kyi, meeting in May 1965. http://bit.ly/2gFfZnF
(Photo: Singapore PMO)
ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စင္ကာပူ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြး
====================================================
====================================================
စင္ကာပူ ႏို၀င္ဘာ ၃၀
စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ တရား၀င္ခရီးစဥ္ ေရာက္ရွိေနသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္သည္ ယေန႔ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ မြန္းလဲြ ၃ နာရီတြင္ ရွန္ဂရီလာဟုိတယ္၌ စင္ကာပူႏိုင္ငံ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည္။
ေတြ႕ဆံုပဲြအခမ္းအနားသို႔ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အတူ စီးပြားေရး ႏွင့္ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ေဒါက္တာသန္းျမင့္ ၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ဗီဗီယန္ ဘာလာကရစ္ရွ္နန္၊ စင္ကာပူႏိုင္ငံ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ လင္မ္ ဟန္႔ခိုင္ႏွင့္ တာ၀န္ရွိသူမ်ား၊ စင္ကာပူ ႏိုင္ငံမွ ထိပ္တန္းစီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား တက္ေရာက္ၾကသည္။
ေတြ႕ဆံုစဥ္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မွ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးနွင့္ ရင္းႏွီး ျမဳွပ္နွံမႈ မူ၀ါဒမ်ား၊ ျမန္မာနုိင္ငံ၏ ရင္းနွီးျမွဳပ္နွံမႈဥပေဒနွင့္ ျမန္မာနုိ္င္ငံ တြင္ ရင္းနွီးျမႇဳပ္နွံမႈ နွင့္ ကုန္သြယ္ေရးဆိုင္ရာ အခြင့္အလမ္း မ်ားနွင့္ပတ္ သက္၍ ရွင္းလင္းေျပာၾကားျပီး ေမးျမန္းခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။
ညေနပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အား စင္ကာပူႏိုင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာ လီရွန္လြန္းက စင္ကာပူ ႏိုင္ငံ Istana သမၼတအိမ္ေတာ္၌ ဂုဏ္ျပဳအခမ္း အနားျဖင့္ ႀကိဳဆိုသည္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္တို႔သည္ ဂုဏ္ျပဳ တပ္ဖြဲ႕၏အေလးျပဳျခင္းကိုခံယူ၍ ဂုဏ္ျပဳတပ္ဖြဲ႕အား စစ္ေဆးသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္း၌ လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္း၌ လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။
ဆက္လက္၍ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ စင္ကာပူႏုိင္ငံ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာလီရွန္လြန္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည္။
ထုိသုိ႔ေတြ႕ဆုံစဥ္ စင္ကာပူနွင့္ ျမန္မာနွစ္နုိင္ငံအၾကား စင္ကာပူ-ျမန္မာ အသက္ေမြးပညာသင္ေက်ာင္း ဆုိင္ရာ နားလည္မႈစာခြ်န္လႊာအား သံုးနွစ္သက္တမ္း တိုးျမွင့္သြားေရး၊ နွစ္နုိ္င္ငံရင္းနွီးျမႇဳပ္နွံမႈစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရး ထိုး နိုင္ေရးအတြက္ နွစ္ဖက္ညွိနွိဳင္းမႈမ်ား စတင္ေဆာင္ ရြက္သြားေရး၊ နွစ္နုိင္ငံအၾကား ၁၉၉၉ ခုနွစ္က လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့သည့္ အခြန္နွစ္ထပ္ေပးေဆာင္မႈေရွာင္ရွားေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္အား ျပင္ဆင္ေရးဆြဲနိုင္ေရးအတြက္ ညိွႏိွဳင္းမႈမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ေရးနွင့္ စင္ကာပူေလေၾကာင္းလိုင္းအား ပ်ံသန္းမႈရာသီတစ္ခုအတြက္ (၆)လခန္႔ စမ္းသပ္ ေျပးဆြဲေရးတို႔ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေဆြးေႏြးၾကသည္။
ညပိုင္းတြင္ နိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ စင္ကာပူႏိုင္ငံ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က တည္ခင္း ဧည့္ခံသည့္ ဂုဏ္ျပဳညစာစားပဲြသို႔ တက္ေရာက္သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာအသိုက္အဝန္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း
==========================================
==========================================
ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏို၀င္ဘာ ၃၀ ရက္ေန႔မွ ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ေန႔အထိ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို႔ တရား၀င္ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီးစဥ္အတြင္း ဒီဇင္ဘာ (၁) ရက္ ညပိုင္းက Jurong East သို႔ ေရာက္ရွိၿပီး စင္ကာပူႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာအသိုင္းအ၀န္းႏွင့္ ေတြ႕ဆံု၍ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ၿပီး ေမးျမန္းမႈမ်ားအား ျပန္လည္ ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ႏို္င္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ မိန္႔ခြန္းအျပည့္အစံုႏွင့္ အေမးအေျဖ အျပည့္အစံုမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္-
အခုလို ျမန္မာႏိုင္ငံကေနၿပီးေတာ့ စင္ကာပူကိုေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြအားလံုး ကို ေတြ႔ရတဲ့အတြက္ အင္မတန္မွ ဝမ္းသာပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စင္ကာပူမွာ ဒီလိုေတြ႔ႏိုင္တာကို ဝမ္းသာ ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ စင္ကာပူႏုိင္ငံကိုေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕တာဝန္ကို သိရွိစြာနဲ႔ တက္တက္ၾကြၾကြပါဝင္တဲ့အတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္ႏုိင္ငံေရာက္ေရာက္ ျမန္မာျပည္ကလာတဲ့ ျပည္သူ ျပည္သားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ႀကိဳးစားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကထြက္လာတယ္ဆို အားလံုးက ကၽြန္မတို႔ေဆြမ်ိဳးရင္းခ်ာေတြဘဲဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ ထားပါတယ္။ အားလံုးဟာလည္း အခုခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ တျခားႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြလည္း ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ မခြဲျခားပါဘူး။ အားလံုး မိသားစုတစ္စုတည္းလို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာ ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ေနတဲ့ လူမ်ားဟာ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားရဲ႕တာဝန္ကို ေက်ပြန္တယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ ကၽြန္မအင္မတန္မွ အားရပါတယ္။ အင္မတန္မွလည္း ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျပည့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာေရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ားဟာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္မွ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ၾကတာလဲဆိုတာ ကၽြန္မအမ်ားႀကီးစဥ္းစားပါတယ္။ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ႏုိင္တဲ့ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား ရွိေပမယ့္ စင္ကာပူမွာေရာက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ားေလာက္ စည္းကမ္းရွိရွိ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ခဲ့တာမရွိလို႔ ကၽြန္မ ဒီေမးခြန္းကို ေမးရတာပါ။
ဒီႏုိင္ငံမွာ ဘာအေတြ႔အႀကံဳေတြ ရခဲ့လို႔ ဒီလို ႏုိင္ငံအေပၚမွာ တာဝန္သိတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြျဖစ္လာတာလဲဆိုတာကို ကၽြန္မစဥ္းစားတာပါ။ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားမ်ား တာဝန္သိတဲ့စိတ္ရွိမွ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္နဲ႔ ထူေထာင္ႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ သယံဇာတဆိုတာ၊ တကယ့္ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ရတနာဆိုတာ အဲ့ဒီႏုိင္ငံက ျပည္သူျပည္သားေတြပါဘဲ။ ေလးစားခံရတဲ့ လြတ္လပ္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိင္ငံဟာလည္း ဒီလိုမတိုးတက္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တုိးတက္ဖုိ႔ ေအာင္ျမင္ဖို႔ဆိုတာ အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္ဓါတ္အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ သဘာဝသယံဇာတပစၥည္း အင္မတန္မွ ေပါၾကြယ္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္။ ဒါေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ေတာ့ ခ်ီးမြမ္းစရာ ကိစၥမဟုတ္ဘူးလို႔ဘဲထင္ပါတယ္။ ဒါသဘာဝ အရျဖစ္လာတာဘဲ။ ပထဝီအေနအထားအရ ျဖစ္လာတဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ႀကိဳးစားယူလို႔၊ ကိုယ့္ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အစြမ္းအစနဲ႔ျဖစ္လာတဲ့ ရတနာေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ အစြမ္းအစနဲ႔ ထူေထာင္တဲ့ သယံဇာတ ရတနာပစၥည္းမ်ားဟာသာ တကယ္တန္ဖိုး ရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔ ပညာေရးစနစ္ကို အင္မတန္မွ အေလးထားတယ္ဆိုတာ ဒါပါဘဲ။
ပညာေရးစနစ္ကေနၿပီးေတာ့ တစ္ဆင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားမ်ားဟာ ျပည္သူျပည္သားမ်ားရဲ႕ တာဝန္ကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ထိထိေရာက္ေရာက္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ေအာင္လုိ႔ ကၽြန္မတို႔ အေလးထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကေတာ့ ဘယ္လိုရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ စင္ကာပူက ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားအမ်ားစုဟာ NLD ကို မဲထည့္ခဲ့တယ္လုိ႔ ကၽြန္မတို႔မသိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ ေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုတာ ကၽြန္မဘယ္လို ဆိုလိုတာလည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပါတီအတြက္မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံအတြက္မဲထည့္တယ္ လို႔ဘဲ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို လုိခ်င္တယ္ဆိုတာ ဒါေၾကာင့္ပါဘဲ။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ ပါဝင္ဖန္တီးခြင့္ ေပးထားတဲ့ စနစ္မို႔လို႔ပါ။ ကိုယ့္မဲေလး တစ္မဲနဲ႔ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာကို အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီတစ္မဲေတြ တစ္မဲေတြ အားလံုးစုလုိက္ေတာ့မွ အဲ့ဒီမဲေတြရဲ႕ အင္အားနဲ႔ ကိုယ္လုိခ်င္တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈဘက္ကို ဦးတည္ႏုိင္မွာပါ။ အဲ့ေတာ့ အခု ေရြးေကာက္ပြဲကေတာ့ ၿပီးသြားၿပီ။ ကၽြန္မတို႔ NLD ကေနၿပီးေတာ့လည္း ႏုိင္ငံရဲ႕ အစိုးရတာဝန္ကို ယူရၿပီ။ ဆက္ၿပီးေတာ့ ဘာေတြျဖစ္မလဲဆုိၿပီးေတာ့ ေတြးေနတဲ့သူေတြလည္းရွိမွာေပါ့။ ကၽြန္မကေတာ့ အၿမဲေျပာပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးဘဲ။ ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ အလုပ္နဲ႔ ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ ဝီရိယနဲ႔မွ ေဖၚထုတ္လုိ႔ရမယ္။
ထိုင္ၿပီးေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနလုိ႔ မရဘူး။ ေမွ်ာ္လင့္ေနရံုနဲ႔ မၿပီးဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မအၿမဲေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အခု ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဘယ္လိုအေျခအေန ေရာက္ေနလဲလို႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ရုန္းကန္ေနဆဲပါ။ ဒါ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက အေျခခိုင္ေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ စနစ္တစ္ခုေျပာင္းဖို႔ဆိုတာ ေန႔ခ်င္း ညခ်င္းမျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ တာဝန္ယူပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါဝင္ၿပီးေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္ကတည္းက ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ တာဝန္ကို ယူဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္လို႔ ၿပိဳင္ခဲ့တာပါ။ ဒီတာဝန္ကိုလည္း ယူထားတယ္။ ဒီတာဝန္ကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ မေၾကာက္ပါဘူး။ ဒီတာဝန္က ႀကီးေလးတယ္ဆိုတာ အစကတည္းက သိၿပီးသားပါ။ လြယ္မယ္ ထင္လို႔လည္း ကၽြန္မတို႔က ဒီတာဝန္ကို ယူတာမဟုတ္ပါဘူး။ မလြယ္တဲ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အားလံုးရဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈဟာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အခု ကိုးလထဲ ေရာက္သြားၿပီေပါ့ေနာ္။ ကိုးလအတြင္းမွာဆုိရင္ အဓိက ကၽြန္မတို႔ ဦးစားေပးၿပီးေတာ့ လုပ္ေနတာက ကိစၥႀကီးႏွစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုကေတာ့ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဖံြ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ခုဟာ ဘယ္လိုမွ ခြဲျခားလို႔ မရပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမရွိဘဲနဲ႔ တိုးတက္ေရးဆုိတာလည္း ေရရွည္ကၽြန္မတို႔ ထိန္းထားလို႔မရဘူး။ တုိးတက္မႈမရွိဘဲနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာလည္း အၿမဲခိုင္မာမယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ အာမခံလို႔မရဘူး။ ဒီႏွစ္ခုကို အေလးထားၿပီးေတာ့ တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲလုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိေတာ့ ေက်နပ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔က ဘယ္ေတာ့မွေတာ့ အျပည့္အဝ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အျပည့္အဝ ေက်နပ္ၿပီဆုိရင္ ဝီရိယေလ်ာ့သြားမယ္။ ႀကိဳးစားမႈ ေလ်ာ့သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ အျပည့္အဝ ေက်နပ္တယ္ဆိုတာ မရွိႏုိင္ဘူးဆိုေပမယ့္လည္း ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးစားရတဲ့ အတုိင္းအတာေပၚမွာေတာ့ ေက်နပ္ပါတယ္။
၉ လအတြင္းမွာ ကၽြန္မတို႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ မလြယ္လည္း မလြယ္ပါဘူး။ ျပည္သူ ျပည္သားေတြ အမ်ားစုကေတာ့ နားလည္မႈေပးပါတယ္။ ေျပာင္းစရာေတြက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ လုပ္စရာေတြက အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အားလံုုးကိုယ့္ေနရာကေန ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ ေက်ေအာင္လုိ႔ လုပ္တယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ႏုိင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိၾကလို႔ ကၽြန္မအင္မတန္မွ အားတက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္တုန္းက ဆုိလုိ႔ရွိရင္ အရင္ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္ ေလာက္တုန္းကေပါ့ေနာ္။ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါမွာ စကားေျပာတဲ့အခါမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ကေမးၾကတယ္။ ဒီမိုကေရစီ ဘယ္ေတာ့ရမလဲတဲ့။ အဲ့ေတာ့ ကၽြန္မက အၿမဲေျပာတယ္။ ဒီမိုကေရစီဘယ္ေတာ့ရမလဲဆိုတာ သိခ်င္ရင္ ကိုယ္တုိင္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ဘာလုပ္ေနလဲဆိုတာ ျပန္ေမးလိုက္။ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အတုိင္းအတာအထိဘဲ ျပန္ရမယ္လို႔ဘဲ ကၽြန္မအၿမဲေျဖခဲ့တယ္။
အဲ့ေတာ့ အခုဆိုလုိ႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားမ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံ ဘယ္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ တိုးတက္မလဲဆိုၿပီးေတာ့ ေမးရင္ ကၽြန္မဒီတုိင္းဘဲေျဖမယ္။ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ ျပန္ေမးပါ။ ငါ့ႏုိင္ငံတုိးတက္ေရးအတြက္ ငါဘယ္ေလာက္ထိလုပ္ေနလဲဆုိတာေမး။ အဲ့ဒီအေပၚမွာ ေမးၿပီးေတာ့မွ အေျဖရွာပါ။ တျခားသူေတြ ဘာလုပ္ေနတယ္ဆုိတာကို ၾကည့္မယ့္အစား ကိုယ္ဘာလုပ္ေနလဲ ဆိုတာကို ပထမဆံုး ျပန္ၾကည့္ဖို႔လုိပါတယ္လုိ႔ သတိေပးပါရေစ။ ၂၀၁၃ မွာ ကၽြန္မစင္ကာပူကို ေရာက္တုန္းက တခ်ိဳ႕ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ၊ ဒီမွာစာသင္ေနတဲ့ ပညာသင္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့လူငယ္ေတြကို ကၽြန္မေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒီကရတဲ့ ပညာေတြကို ကိုယ့္ႏိုင္ငံအတြက္ ျပန္ၿပီးေတာ့ သံုးၾကပါလို႔။ ျပန္ၿပီးေတာ့ ကူညီေပးၾကပါလို႔ ေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕ပညာသင္ေနတဲ့ လူငယ္မ်ားက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျပန္လာၿပီးေတာ့ မိမိတို႔ရဲ႕ ပညာအား လုပ္အားေတြကို ႏုိင္ငံအတြက္ ယူခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ အင္မတန္မွ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
တစ္ဦးခ်င္း တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ အင္အားဆိုတာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေစာေစာက ကၽြန္မအေျပာသလိုေပါ့ေနာ္။ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ မဲဟာ တစ္ခ်က္ခ်င္း တစ္ခ်က္ခ်င္း အေရးႀကီးသလို ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားမ်ား အင္အားဟာ တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း အလိုက္ကို အေရးႀကီးပါတယ္လုိ႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႔။ ကိုယ့္ရဲ႕ အင္အားဟာ ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ အင္အားလို႔ဘဲ တြက္ပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ အင္အားမို႔လို႔လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ အင္အားကို တန္ဖိုးထားပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕ အင္အားကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မွန္ကန္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြနဲ႔ ျပည့္ဝေအာင္လုပ္ပါ။ ကိုယ့္တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္မိသားစုအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အခုဒီလို တစ္ညေနေလးအတြင္းမွာ စုစုစည္းစည္းေတြ႔လိုက္ရတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ အားတက္ၾကလဲ။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ႏုိင္ငံအတြက္ တစိုက္မတ္မတ္ အားလံုး စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ရွိမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံဟာ တခ်ိန္တခါတုန္းကလို အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ထိပ္တန္းက ေျပးမယ့္ ႏုိင္ငံျဖစ္မယ္ဆုိတာကို ကၽြန္မ အာမခံတယ္။
ျပည္သူေတြရဲ႕ အင္အားန႔ဲဘဲ ကၽြန္မတို႔ အလုပ္လုပ္လုိ႔ ရမွာပါ။ တျခားဘယ္အင္အားကိုမွ အားကိုးလုိ႔မရပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ေစတနာထားတဲ့ မိတ္ေဆြေတြရွိပါတယ္။ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈကို အေလးထားတယ္။ တန္ဖိုးထားတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔ အဓိက အင္အားက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြပါဘဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီလို စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာေရာက္ေနလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြကို ျမွင့္တင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးရပါတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးၾကပါ။ အခြင့္အေရးေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္လည္းျဖစ္တယ္။ အတၱဟိတ၊ ပရဟိတ ႏွစ္ခုစလံုးအတြက္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ႀကိဳးစားၾကပါ။ ကိုယ္ရတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္သံုးပါ။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ဘယ္လို ဒီအရည္အခ်င္းေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့ လုပ္ႏုိင္မွာလဲဆုိတာကိုလည္း စဥ္းစားေပးၾကပါ။ သားသမီးမ်ားနဲ႔ ဒီမွာေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာမိသားစုေတြကိုေတာ့ ကေလးေတြကို ျမန္မာႏုိင္ငံကို မေမ့ပါေစနဲ႔လို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ တိုက္တြန္းပါရေစ။
ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူႏုိင္တဲ့ ကေလးေတြ ျဖစ္ေအာင္လုိ႔လည္း ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးပါ။ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံမွာ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာဘက္ကၾကည့္ရင္ ကၽြန္မတို႔က ခ်မ္းသာတဲ့ႏုိင္ငံမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း ကၽြန္မတို႔ ဂုဏ္ယူစရာကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာကိစၥေတြရွိတယ္။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ဂုဏ္ယူလို႔မျဖစ္တဲ့ကိစၥေတြရွိတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မတို႔အင္အားျဖည့္ေပးႏုိင္မယ့္ သမုိင္းေၾကာင္းလည္းရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အင္အားျဖည့္ေပးႏုိင္တဲ့ သမုိင္းေၾကာင္းက ဘာလဲဆုိေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏုိင္ငံအတြင္းမွာ ျပည္သူျပည္သားေတြက ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ လုပ္တဲ့အခါက်ရင္ ဘယ္တုန္းကမွ မေအာင္ျမင္တဲ့ကိစၥဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ ႀကိဳးစားစဥ္အခ်ိန္အခါကလည္း ကၽြန္မတို႔ညီကိုေမာင္ႏွမ အားလံုး စုေပါင္းၿပီးေတာ့ တညီတညြတ္ထဲ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ႀကိဳးစားခဲ့လို႔ ကၽြန္မတို႔ရခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ကၽြန္မတို႔ တကယ္ပဲ အတူလက္တြဲၿပီးေတာ့ ညီညီညြတ္ညြတ္လုပ္တယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ေအာင္ျမင္မႈကိုသာ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလည္း ပိုၿပီးေတာ့ ညီညြတ္ဖို႔လိုတဲ့ အခ်ိန္ဆိုတာကို သတိျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ မဲထည့္ၿပီးၿပီ၊ ငါတို႔တာဝန္ေတာ့ၿပီးၿပီ ဆိုၿပီးေတာ့ မွတ္မေနပါနဲ႔။ မဲထည့္ၿပီးေတာ့ မဲထည့္ခဲ့ရက်ိဳးနပ္ေအာင္လို႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ လုပ္စရာေတြ ရွိပါေသးတယ္လုိ႔ ေျပာပါရေစ။ သစ္ပင္တစ္ပင္ စိုက္တယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ အခ်ိန္ယူရတယ္။ သစ္ပင္ဟာ ႀကီးသေလာက္ ပိုၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ယူရတယ္။ ခဏၾကာမယ့္ အပင္ေလး တစ္ခုကေတာ့ တစ္ခဏနဲ႔ ႀကီးထြားေပမယ့္ တကယ္ ႀကီးထြားၿပီးေတာ့အမ်ားကို အရိပ္အာဝါသ အသီးအပြင့္ေတြနဲ႔ အက်ိဳးျပဳဖို႔ အပင္ႀကီးျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွ အခ်ိန္ယူ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ယူတယ္ဆိုတာ ဒီတုိင္းပစ္ထားလို႔လည္း မရဘူး။ ေရေလာင္းေပးရမယ္။ လိုအပ္ရင္ ေဘးကေန ေျမႀကီးဆြေပးရမယ္။ ေဘးကေနၿပီးေတာ့ ၾကက္ကေလးေတြလာ မစားေအာင္လုိ႔ ကာသင့္ရင္ ကာေပးရမယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပါ့ေနာ္။ ကာကြယ္ေပးရမယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။ အားေပးရမယ္။ အဲ့ဒီလိုဘဲ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံတိုးတက္ဖို႔ဆိုရင္ အားလံုးကဝိုင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။
ေရေလာင္းတတ္တဲ့ လူက ေရေလာင္းရမယ္။ ၿခံကားေပးဖို႔ နားလည္တဲ့လူက ၿခံေလးကာေပးရမယ္။ ေျမဆြတတ္တဲ့လူက ေျမဆြေပးရမယ္ အားလံုးဟာ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ကိုယ့္အလွည့္နဲ႔ကိုယ္ လုပ္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲ့ဒီဟာကို ဝိုင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးၾကပါလို႔ ကၽြန္မက ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ မိတ္ေဆြေတြက တခါတေလေျပာပါတယ္။ အခုေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
အရင္ကာလေတြတုန္းကေျပာေတာ့ တခါတေလတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားလို႔ ေျပာလို႔ရွိရင္ မ်က္ႏွာငယ္လို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံသားလို႔ မေျပာဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲ့ဒါဟာ အင္မတန္မွ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံအတြက္ ကိုယ္ကေန ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာငယ္ရတယ္ဆိုတာ မျဖစ္သင့္တဲ့ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒို႔က ျမန္မာႏုိ္င္ငံက လာတယ္ဆိုတာကို ေခါင္းေမာ့ၿပီးေတာ့ ဝံ႔ၾကြားစြာနဲ႔ ေျပာႏုိင္တဲ့အေျခအေနေရာက္ေအာင္ အားလံုးဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားဖို႔လိုပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဆိုလို႔ရွိရင္ ေအာ္…. ျမန္မာႏုိင္ငံကလာတာကို ဆုိၿပီးေတာ့ အထင္ႀကီးေအာင္ ေလးစားေအာင္ အဲ့လိုအေျခအေနေရာက္ေအာင္လုိ႔ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ကူလုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ဝင့္ၾကြားစြာနဲ႔ ေျပာႏိုင္တဲ့အဆင့္အထိ ေရာက္ေအာင္ အားလံုးဝိုင္းႀကိဳးစားဖို႔ လိုတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသား ဆိုလို႔ရွိရင္ ေအာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လာတာကိုးဆိုၿပီး အထင္ႀကီးေအာင္၊ ေလးစားေအာင္ အဲ့လို အေျခအေနထိ ေရာက္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔အားလံုး ကူလုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ တစ္ေယာက္အတြက္ မဟုတ္ဘူး။ တစ္စုအတြက္ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတြက္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ လုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံဟာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ႏိုင္ငံပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ တိုင္းရင္းသားမ်ား အၾကားမွာ ညီညြတ္မႈရွိဖို႔၊ နားလည္မႈရွိဖို႔၊ အျပန္အလွန္ေလးစားမႈရွိဖို႔၊ ခ်စ္ခင္မႈရွိဖို႔ဆိုတာဟာ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ငါကေတာ့ ဒါနဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ ငါကေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာလုပ္ေနတာပဲ။ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔ ဒီလိုစိတ္ထားလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ အင္ဂ်င္နီယာဆိုတာက ျပည္ေထာင္စုသားတစ္ေယာက္ပဲ၊ ဆရာဝန္ ဆိုတာလည္း ျပည္ေထာင္စုသား တစ္ေယာက္ပဲ၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုသူ/သားေတြပဲ။ အားလံုး ဝိုင္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တကယ့္ကို ေအးခ်မ္းတဲ့၊ ညီညြတ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပးဖို႔လည္း လိုပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔လည္း ႀကိဳးစား ေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ပထမဦးဆံုး စၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ့္ ကိစၥတစ္ခု အေနနဲ႔ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ့ အခါကာလတုန္းကေတာင္ ေျပာၿပီးသားပါ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအျမစ္တြယ္ေရး၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈခိုင္မာေရး ဒါေတြကို ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ မူဝါဒအေျခအေနေတြနဲ႔ ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြကို ခ်ၿပၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ခ်ျပသြားတဲ့အတိုင္းပဲ ကၽြန္မတို႔ ဆက္ၿပီး ႀကိဳးစားသြားပါမယ္။ ႀကိဳးစားသြားတဲ့အခါမွာလည္း ကၽြန္မတို႔ အားလံုး အတူလက္တြဲၿပီးေတာ့ ပါဝင္ၾကပါလို႔ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
အခုေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြကလည္း နည္းနည္းမ်ားတယ္ဆိုေတာ့ ေမးခြန္းေတြအတြက္ပဲ ကၽြန္မအခ်ိန္ေပးပါမယ္။ ၿပီးမွ နိဂံုးမွာေတာ့ ကၽြန္မ ႏႈတ္ဆက္စကားေလး ေျပာပါမယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
အခမ္းအနားမွဴး။ ။ အခုလိုၾသဝါဒစကား ေျပာၾကားေပးပါေသာ အေမ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား အထူးပင္ ေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါတယ္ရွင္။ အခုဆိုရင္ေတာ့ အေမး၊အေျဖ အစီအစဥ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ အေမး၊ အေျဖ အစီအစဥ္ကို အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေစဖုိ႔အတြက္ ကူညီေပးပါရန္ Myanmar Top ဥကၠဌ ဆရာ ေဒါက္တာထက္ေမာ္ထြန္းအား စင္ျမင့္ေပၚသို႔ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္ရွင္။
ေဒါက္တာထက္ေမာ္ထြန္း။ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ စင္ကာပူမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေတြထဲကေန ေမးခြန္းေတြကို Online ကေန ဖိတ္ေခၚခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဖိတ္ေခၚလို႔ရတဲ့ ေမးခြန္းေတြကိုမွ တူရာ တူရာေပါင္းစပ္တာတို႔၊ လိုအပ္သလို ျပင္ဆင္ၿပီးတဲ့အခါမွာ Online မွာလည္း Voting တင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီထဲကမွ ေမးခြန္းေလးခုက အေမးသင့္ဆံုးဆိုၿပီးေတာ့ Voting ရတဲ့အတြက္ အဲ့ထဲကေနၿပီးေတာ့ ေမးခြန္းေလးခုကို ေမးခြင့္ျပဳပါ ခင္ဗ်ား။
ေမး။ ။ နံပါတ္(၁) ေမးခြန္းအေနနဲ႔ အခုလက္ရွိမွာ သက္ငယ္မုဒိန္းမႈေတြ သိပ္ကို မ်ားျပားေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံမ်ိဳးဆက္သစ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒီကေလးေတြအတြက္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်မႈနဲ႔ ဒီအမႈေတြအတြက္ ဘယ္လိုမ်ား စီစဥ္ထားတာေတြ သို႔မဟုတ္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို သိခ်င္ပါတယ္။
ေျဖ။ ။ အဲ့ဒီကိစၥဟာ ဥပေဒနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ လူမႈေရးကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒါတစ္ဖက္က ဥပေဒ ေရးရာန႔ဲဆိုရင္ ဒီလိုဥပေဒအတြက္ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ဥပေဒအရ အေရးယူမလဲဆိုတာက ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ဒါလႊတ္ေတာ္က ဆံုးျဖတ္ရမွာေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ ဒါလူမႈေရးကိစၥတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလို သက္ငယ္ေတြကို မုဒိန္းက်င့္တဲ့ အမႈေတြ ဘာလို႔ ဒီေလာက္မ်ားေနတာလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းမွာ ဘာအားနည္းခ်က္ေတြရွိလဲဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔ ျပန္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ဖုိ႔လိုပါတယ္။ ဒါဟာ မိသားစုစနစ္နဲ႔ဆိုင္လား။ ကေလးေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ မေစာင့္ေရွာက္တာနဲ႔ဆိုင္လား။ ပတ္ဝန္းက်င္က စိတ္ထားေတြ ၾကမ္းတမ္းလာလို႔လား။ ၾကမ္းတမ္းလာတယ္ဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ဥပမာ- မူးယစ္ေဆးဝါးေၾကာင့္ ျဖစ္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ အခုေခတ္မွာဆိုရင္ အၿမဲၾကည့္လို႔ရတဲ့ ဗီဒီယုိေတြ ဘာေတြၾကည့္၊ စာအုပ္ေတြဘာေတြ ဖတ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြက မၿငိမ္မသက္ျဖစ္လို႔လား။ အဲ့ဒါေတြ ကၽြန္မတို႔က အေၾကာင္းရင္းကို ရွာရပါမယ္။ ျပႆနာတစ္ခုကို ေျဖရွင္းခ်င္ရင္ ဘာေၾကာင့္ ဒီျပႆနာက ေပၚထြက္လာတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔ ရွာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို ကၽြန္မတို႔ လူမႈေရးဘက္က ေနၿပီးေတာ့ ဒါကို ေလ့လာပါမယ္။ ေလ့လာၿပီးေတာ့ အနည္းဆံုး အဖက္ဖက္ကေနၿပီးေတာ့ ခ်ဥ္းကပ္သင့္ တယ္ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ပါမယ္။ ဥပေဒေတြ ထုတ္ရံုနဲ႔ေတာ့ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဥပေဒက ဥပေဒအရ အေရးယူတာက သပ္သပ္။ ဒါနဲ႔တင္ မၿပီးေသးပါဘူး။ တကယ္ကၽြန္မတို႔လုပ္ရမွာက ဒီလိုကိစၥေတြကို ကၽြန္မတို႔က အျမစ္ကေန လွန္ပစ္လိုက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တာလဲ။ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ အားလံုးမွာလည္း တာဝန္ရွိတယ္ဆိုတာကို ေစာေစာက ကၽြန္မေျပာသလို ဘာကိစၥပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ အားလံုးမွာတာဝန္ရွိပါတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ရပ္ရြာမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ မိဘေတြမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ မိဘေတြ ဘယ္ေရာက္ေနသလဲျဖစ္တဲ့အခါမွာ မိဘေတြက အလုပ္လုပ္ေနရလို႔လား။ ဒါဆို စီးပြားေရးနဲ႔ဆိုင္တယ္။ မိဘႏွစ္ေယာက္စလံုး အလုပ္လုပ္မွ စားႏုိင္၊ ေသာက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိလို႔လား။ မိဘေတြက အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခါက် သားသမီးေတြကို ထားပစ္ခဲ့တယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္က ဝိုင္းၿပီးေတာ့ မေစာင့္ေရွာက္ေပးဘူးလား။ မိဘေတြကေကာ သူတို႔ သားသမီးေတြ လံုၿခံဳေအာင္လို႔ အစီအစဥ္ေတြ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလား။ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ႏုိင္သလဲ။ မလုပ္ႏုိင္ဘူးဆိုရင္ အစိုးရက ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ျဖည့္ဆည္း ၿပီးေတာ့ အကူအညီေပးရမလဲ။ ကေလးထိန္းဖို႔ ကေလးထိန္းဌာနတို႔ စသျဖင့္ေပါ့ေနာ္။ ဒီလိုေနရာေတြ ပိုၿပီးေတာ့ လိုလို႔လား။ ပတ္ဝန္းက်င္ကေရာ ဂရုမစိုက္ဘူးလား။ အမ်ိဳးမ်ိဳး ကၽြန္မတို႔ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့ အေျဖတစ္ခုတည္း မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ဘာေျဖေစခ်င္လဲဆုိေတာ့ ဒီလိုရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္တဲ့သူေတြကို အျပစ္ဒဏ္ ႀကီးႀကီးမားမားႀကီး ေပးရမယ္ေပါ့။ ဒါပဲေျပာေနတယ္။ ဒါတစ္ခုတည္းနဲ႔ မလံုေလာက္ပါဘူး။ ဒါလည္းလိုသလို အျပစ္ဒဏ္ကို ႀကီးသင့္သေလာက္ေတာ့ ႀကီးဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။ လူမႈေရးအရ ဒီလိုကိစၥေတြ မျဖစ္ေပၚေအာင္ကေတာ့ ကၽြန္မတို႔အားလံုးက ဝိုင္းၿပီး ေတာ့ အေျဖရွာရမွာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာပါရေစ။
ေမး။ ။အေမစုခင္ဗ်ား၊ အေမစု ဦးေဆာင္တဲ့ ၂၁ ရာစု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံ ေဆာင္ရြက္ခ်ိန္မွာ အားတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူၿပီးကာစ သူတို႔ရဲ႕ဘဝ အာမခံခ်က္ရွိေအာင္ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္မလဲ။ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ေရာ ၂၁ ရာစု ထိခုိက္ႏုိင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ဒီတိုက္ပြဲေတြက ၾကာလွပါၿပီ။ အဲ့ဒီတိုက္ပြဲျဖစ္တိုင္း ေၾကာက္ေနလို႔ရွိရင္ အစကတည္းက စၿပီးေတာ့ ၂၁ ရာစု ပင္လံုကို မလုပ္ပါဘူး။ ဒီလိုတိုက္ပြဲေတြျဖစ္လို႔ကို ၂၁ ပင္လံုညီလာခံႀကီး ဘယ္ေလာက္လိုအပ္ သလဲဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ကၽြန္မတို႔ ထပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားေနတယ္။ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ဒီလိုအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ တိုက္ပြဲေတြ၊ မေက်နပ္မႈေတြ၊ မယံုၾကည္မႈေတြ ျဖစ္ပြားေနတာဟာ ကၽြန္မတို႔သမုိင္းမွာ အခ်င္းခ်င္းၾကား နားလည္မႈ မယူႏိုင္လို႔ပါ။ နားလည္မႈမရွိဘဲနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဟာအတြက္ ကၽြန္မတို႔ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္ျပည္သူ၊ျပည္သားေတြကေတာ့ ဘယ္တုိင္းရင္းသားအုပ္စုမဆို ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေနခ်င္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပဲ သူတို႔လိုခ်င္တယ္။ ဒါကေတာ့ ဘယ္နား သြားၾကည့္ၾကည့္ သိပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကက်ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလိုခ်င္တဲ့စိတ္ထက္ သံသယေတြက ပိုႀကီးေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို မယူရဲတာလို႔ ကၽြန္မတို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ဆိုတာက ကၽြန္မ ညီလာခံတုန္းကလည္း ေျပာခဲ့ၿပီးၿပီ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မိန္႔ခြန္းတစ္ခုထဲမွာ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေစတနာလည္း ရွိတယ္။ ပညာလည္းရွိတယ္။ သတၱိလည္းရွိမယ္ဆို တကယ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရေအာင္သူယူမွာပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရေအာင္မယူရင္ ေစတနာနည္းေနလို႔လား။ ပညာနည္းေနလို႔လား။ သတၱိနည္းေနလို႔လားလို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမးရမယ္။ ဆိုေတာ့ ေစတနာနည္းေနလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ ေစတနာပိုတက္ေအာင္ ေစတနာပြားေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ပညာနည္းေနလို႔ရွိရင္ ပညာဆိုတာ ကၽြန္မအတန္းပညာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆင္ျခင္တံုတရား၊ ကိုယ့္ရဲ႕အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ႏိုင္ငံအတြင္း ဘာလိုအပ္သလဲ၊ ဘာဟာ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းမလဲ ဆိုတဲ့ပညာကို ျပန္႔ပြားေအာင္ ကၽြန္မတို႔လုပ္ရမယ္။ သတၱိနည္းေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူ၊ ျပည္သားေတြက ဝိုင္းၿပီးေတာ့ သတၱိေလးေတြ ထုိးေပးၾကပါလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ေမးခြန္းနံပါတ္(၃) အေနနဲ႔ ႏိုဝင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္လိုက္ေသာ ျပည္ပအလုပ္အကိုင္သြားမည့္သူမ်ား အလုပ္သမား ပတ္စ္ပို႔ျဖင့္သာ ထြက္ခြာခြင့္ျပဳေတာ့မည္ဆိုတဲ့ ေၾကညာခ်က္အရ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွ စၿပီး PV လို႔ေခၚတဲ့ အလည္အပတ္ပတ္စ္ပို႔နဲ႔ဆို အလုပ္လုပ္ခြင့္ မျပဳဘူးလို႔ ဆိုထားပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္ အလုပ္သမားအမ်ားစုဟာ ပတ္စ္ပို႔လုပ္ကိုင္စဥ္ကလည္း ပြဲစားမ်ားႏွင့္သာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကၿပီး အဲ့ဒီ ပြဲစားေတြကလည္း လြယ္လြယ္နဲ႔ရတဲ့ PV အလည္အပတ္ ပတ္စ္ပို႔ကိုသာ ေလ်ွာက္ထားေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ ကုမၸဏီေရာက္တဲ့အခါမွာလည္း ပတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ကို အပ္ႏွံၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကရတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ပတ္စ္ပို႔ဟာ PV လား PJ လားဆိုတာေတာင္ မသိၾကပါဘူး။ သံရံုးမွာ သြားေရာက္ျပင္ဆင္ရေအာင္လည္း အခြင့္အေရး မရွိၾကပါဘူး။ အခြင့္အေရးရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ၾကတဲ့အခါမွာလည္း လဲလွယ္ရေကာင္းမွန္းမသိပဲ ဒီစာအုပ္နဲ႔ပဲ ျပန္ထြက္လာၿပီး ေလဆိပ္မွ တာဝန္က်သူအခ်ိဳ႕ရဲ႕ လာဘ္စားမႈမ်ားပါ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ အေရးေပၚ ခြင့္ ၁၀ ရက္ ေလာက္နဲ႔ ျပန္တဲ့သူေတြကလည္း ပတ္စ္ပို႔လုပ္ခ်ိန္အတြက္ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ၾကပါဘူး။ ထို႔ေၾကာင့္ လက္ရွိ ပတ္စ္ပို႔အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကေသာ အလုပ္သမားမ်ား၏ လက္ရွိအေျခအေနမွ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ကင္းေအာင္ စီစဥ္ေပးႏုိင္မည္လားဟု ေလးစားစြာ ေမးျမန္းလိုပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ေျဖ။ ။ဒီကိစၥကို အပိုင္းသံုးပိုင္းခြဲၿပီးေတာ့ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ခုနက ဒီကိုမလာခင္မွာ သံရံုးက သံအမတ္ႀကီးနဲ႔ေရာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကေရာက္လာတဲ့ အဖြဲ႔နဲ႔ေရာ ဒါကို ေဆြးေႏြးပါတယ္။ တကယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အေျခအေနေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဂဃနဏ နားမလည္ၾကေသးလို႔ စိုးရိမ္ေနၾကတာပါ။ အခုေျပာထားၿပီးပါၿပီ။ လက္ရွိကိုင္ထားတဲ့ ပတ္စ္ပို႔သက္တမ္းကုန္တဲ့အထိ ဆက္ၿပီးေတာ့ ကိုင္လို႔ရပါ တယ္။ ဘာမွျပႆနာမရွိပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုကလည္း အဲ့ဒီေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ လာဘ္စားခ်င္လို႔ ေလဆိပ္မွာ ျပႆနာရွာတဲ့သူေတြကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ၊ တိတိက်က် ျပႆနာရွာလို႔ရွိရင္ ဘယ္လိုျဖစ္ မလဲဆိုတာ အသိေပးလိုက္ပါ့မယ္။ အဲ့ဒီကိစၥကိုလည္း စိတ္မပူပါနဲ႔။ ေနာက္တတိယအပိုင္းကေတာ့ ေအးဂ်င့္ေတြကိစၥေပ့ါ။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြ ျပည္ပမွာအလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာ ဒီေအးဂ်င့္ေတြ ကေနတစ္ဆင့္ လုပ္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီဘက္မွာလည္း ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြ နည္းနည္း မေတာ္မတရားလုပ္တာ ခံရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒီေအးဂ်င့္ေတြကိစၥကိုလည္း ဖိဖိစီးစီး ကိုင္တြယ္ရမယ္ ဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီဟာကိုလည္း ၾကည့္ၿပီးေတာ့ လုပ္ပါမယ္လို႔ ေျပာပါရေစ။
ေမး။ ။ Online Voting နဲ႔ ရယူထားတဲ့ ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းျဖစ္တဲ့ နံပါတ္ေလးပါ။ အေမစု၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈလက္ထက္တြင္ ေျပာင္းလဲတိုးတက္မႈမ်ား သိသိသာသာ ခ်က္ခ်င္းမျဖစ္ႏိုင္သည္ကို နားလည္ သေဘာေပါက္လ်က္ ၾကားသိေနရေသာ သတင္းမ်ားအရ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားတြင္ လူေတြအစားထုိး မေျပာင္းလဲႏုိင္သလို သူတို႔၏မူေတြက ယခင္အစိုးရလက္ထက္အတိုင္း ျဖစ္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ ဝန္ႀကီးဌာနမ်ားသို႔ ဆက္သြယ္လာေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ျပည္သူမ်ားအား ဌာနမွလူႀကီး မ်ားက တာဝန္ယူေျဖရွင္းမေပးႏိုင္ပဲ အထက္ကိုတင္ျပထားပါသည္၊ ေဆာင္ရြက္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္ ဟူေသာ တံု႔ျပန္မႈမ်ိဳးကိုသာ ၾကားသိေနရပါသည္။ ထုိျဖစ္စဥ္မ်ားကို သိရွိပါသလား။ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္မည္ကို အက်ဥ္းခ်ံဳ႕ရွင္းျပေပးေစလိုပါသည္ခင္ဗ်ား။
ေျဖ။ ။အဲေတာ့ ဒီလိုႀကန္႔ၾကာတဲ့ ကိစၥေပါ့ေနာ္။ အထက္ကိုတင္ျပရမယ့္ကိစၥဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ စဥ္းစားရပါတယ္။ ဒါလာဘ္လိုခ်င္လို႔ေျပာတာလား။ ဒါေပမယ့္ ျပန္စဥ္းစားတာက အထက္ကို တင္ျပထား ပါတယ္ အခုေန႔အထိ အခုေတာ့ မၿပီးေသးပါဘူး လူႀကီးကိုေမးပါမယ္ဆ္ိုတာ နည္းနည္း လာဘ္ထုိး ေစခ်င္လို႔ေျပာတဲ့ဟာမ်ိဳးလား။ တကယ္ပဲ အထက္ကေနၿပီးေတာ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္မေပးဘဲနဲ႔ မလုပ္ရဲလို႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ပ်င္းလို႔မလုပ္ေပးတာလားဆိုတာ အဲဒါကို ကြ်န္မတို႔ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ကြ်န္မတို႔အစိုးရ သက္တမ္းဟာ ၉ လ သာသာပဲ ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ က်ဆင္းသြားတယ္လုိ႔ ကြ်န္မ ေျပာရဲပါတယ္။ ကြ်န္မအမ်ားျပည္သူဘက္က ၾကားရတဲ့ စကားဟာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ၀န္ႀကီးေတြကေတာ့ လာဘ္မစားေတာ့ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ေအာက္ကသူေတြ ကေတာ့ လုပ္တုန္းပဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ကေတာ့ အခုေအာက္က အရာရွိေတြကေနၿပီးေတာ့ လာဘ္ေပး လာဘ္ယူ လုပ္လို႔ရွိရင္ တိုင္ၾကားဖို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ေတြ၊ အီးေမးလ္လိပ္စာေတြ ဘာေတြ ကြ်န္မတို႔ တင္ထားပါတယ္။ လာယူပါ။ တိုင္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲေတာ့တိုင္ဖို႔လဲ လိုပါတယ္။ ဒါကိုယ့္ရဲ့ တာ၀န္ကို ကိုယ္သိတာပဲ။ ၀န္ႀကီးေတြဟာ လာဘ္မစားဘူးဆိုေပမယ့္ ၀န္ႀကီးေတြဟာ ၀ိဇၨာေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေအာက္က ဘယ္သူေတြလာဘ္စားတယ္ဆိုတာ အားလံုးကို သိမွာမဟုတ္ဘူး။ တင္ျပမွလည္း သိမွာ။ တိုင္မွလည္း သိမွာ။ ကြ်န္မတို႔ေျပာခ်င္တာက သတၱိရွိရွိနဲ႔ တိုင္ပါ။ ကိုယ္ကေနၿပီးေတာ့ မလႊဲသာလုိ႔၊ အလ်င္လိုလို႔ဆိုၿပီးေတာ့ နည္းနည္းေလး လာဘ္ေလးထုိးလိုက္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မွာလဲ အျပစ္ရွိတာေတာ့ အမွန္ပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ျမန္ျမန္ရခ်င္တာနဲ႔ အဲေလာက္ေတာ့ ေပးလုိက္ရပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုဆိုလို႔ရွိရင္ အေရးယူေပးပါမယ္။ ဒီလိုမတိုင္ဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ ဘယ္လုိလုပ္ကူညီမလဲ။ သတၱိေလးကေတာ့ရွိရမယ္။ ကြ်န္မတို႔ တတ္ႏိုင္တာလုပ္ေပးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးဘာျဖစ္ေနလဲ ဆုိတာေတာ့ ျမင္ႏုိင္ဖို႔ဆိုတာေတာ့ ဒါက လက္ေတြ႔က်က်မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ကြ်န္မတို႔ ႀကိဳးစားပါမယ္။ ဒီလို အထက္ကအရာရွိေတြဆီက မက်ေသးဘူးဆိုတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔လဲ ကြ်န္မတို႔ တတ္ႏုိင္သမွ် ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၿပီးႏုိင္ဖို႔အတြက္ လုပ္ေနပါတယ္။ ေနာက္ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ တစ္ဆင့္၊ တစ္ဆင့္၊ တစ္ဆင့္ သံုး၊ ေလး၊ ငါးဆင့္ ခုေခတ္သိပ္ၿပီးေတာ့ သေဘာက်ေနတဲ့စကားနဲ႔ဆိုရင္ one-stop shop ေပါ့ေနာ္။ အဲလုိပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ အလုပ္ေတြကို ၿပီးႏုိင္သမွ် ၿပီးႏုိင္ဖို႔ ကြ်န္မတို႔ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဟိုက အထက္ကေနၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္၊ အထက္ကသာဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကိစၥေတြကို ကြ်န္မတို႔ေျဖေလ်ာ့ထားမယ္။ ေနာက္က်ရင္ေတာ့ ပိုၿပီး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ၿပီးမယ္လို႔ ကြ်န္မတို႔ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ မၿပီးလို႔ရွိရင္ တိုင္ကိုတိုင္ပါ။ ကြ်န္မရံုးကို တိုင္လို႔႔ ရပါတယ္။ အြန္လိုင္းမွာၾကည့္လုိ႔ရွိရင္ တယ္လီဖုန္း နံပါတ္၊ အီးေမးလ္ေတြလည္းေပးထားပါတယ္။
အေမေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ခင္ဗ်ား။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အြန္လိုင္းကေန ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ေမးခြန္းေလးကို ေျဖၾကားၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အခ်ိန္ကလည္း ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ အတြက္ ဒီေန႔လူထုေတြ႔ဆံု ပြဲႀကီးတက္ေရာက္လာတဲ့ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာမိသားစုကေနၿပီးေတာ့ ေရးသားၿပီးေတာ့ ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းေတြထဲကေန ေျဖၾကားေပးဖို႔ ပန္ၾကားအပ္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
- ဒါေတာ့ မတရားဘူး။ တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး၊ ေလး။ ေမးခြန္းက (၄)ခုေတာင္မွ။
ေမး။ ။ အန္တီစုအေနျဖင့္ ျမန္မာကို ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း စင္ကာပူလို ျဖစ္ရမယ္လို႔ ေျပာၾကားသည့္ အတြက္ မ်ားစြာ အားရမိပါသည္တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျပည္သူျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ မည္သည့္အခန္းက႑က ပါ၀င္ႏုိင္မည္ကို သိခြင့္ရခ်င္ပါသည္ ခင္ဗ်ားတဲ့။
ေျဖ။ ။ ကြ်န္မေျပာတာက အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း စင္ကာပူကို မီရမယ္လို႔ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ စင္ကာပူကို ေက်ာ္ရမယ္လို႔ေျပာတာပါ။ မည္သည့္က႑က ပါ၀င္ႏုိင္မလဲဆုိေတာ့ က႑တိုင္းမွာ ပါ၀င္ႏိုင္ ပါတယ္။ ေစာေစာက ကြ်န္မေျပာသလိုပဲ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအားလံုး တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္းဟာ တန္ဖိုးရွိ ပါတယ္။ ခုနကေျပာသလိုေပါ့။ အဂတိလိုက္စားမႈေတြရွိတာကို ရဲရဲတင္းတင္းနဲ႔ တိုင္တယ္ဆိုတာပဲ။ ဒါလဲသူ႔တာ၀န္ ေက်တာပဲ။ ဒါလဲ ကြ်န္မတို႔အတြက္ ၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့ ကူညီေနတာပဲ။ ကုိယ္သင္တဲ့ ပညာကို ကိုယ္တကယ့္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏိုင္ သင္လို႔ရေအာင္ႀကိဳးစား ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာလဲ တစ္က႑ကေန ပါ၀င္ေနတာပဲ။ က႑တုိင္း က႑တိုင္းမွာ ျပည္သူျပည္သားေတြပါ၀င္မွ ကြ်န္မတို႔ အႏွစ္ ၂၀ အတြင္း လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ တ
ေမး။ ။ There is no secret that Singapore is second largest investor in Myanmar. The question is also multi coming from China and Singapore are different. I think what is meant is that what is the different between multi-coming from Singapore and multi-coming from China?
ေျဖ။ ။Well, It depends on who the investor is how they invest, whether they invest to benefit both country. And we are inviting all from the world to invest in Myanmar and investing the way that will be comfortable for both the investor and the people in my country.
ေမး။ ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုး အစိုးရသစ္ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အခက္အခဲေတြ၊ အဲထဲကမွ လုပ္ႀကံဖန္တီး ထားေသာ အခက္အခဲေတြကို ျမင္ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုး အေမ ဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရေနာက္မွာ ေထာက္ခံမႈအျပည့္နဲ႔ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကြ်န္ေတာ္ေမးခ်င္တာက ေဘးဆိုင္းေတြတီးၿပီး ဒုကၡေပးေနတဲ့သူေတြရဲ့ လုပ္ရပ္အေပၚ အေမဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါသလား။ သားတို႔ဘာေတြျပင္ဆင္ထားရပါမလဲတဲ့။ အေမ့့ကို ခ်စ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ျပည္သူေတြ စိတ္မပူေအာင္ အေမ့လက္ရွိ ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ခံယူခ်က္သေဘာထားကို သားတို႔သိခ်င္ပါတယ္ အေမတဲ့။ အေမ့ကို ခ်စ္တဲ့ အသက္ ၈ ႏွစ္၊ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ကတည္းက ေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ဗမာ့ သားေကာင္းတဲ့။
ေျဖ။ ။ ကြ်န္မ ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔ ေဘးဆိုင္းေတြတီးတယ္ဆိုတာ သိေနတာကိုက အကူအညီ တစ္ခုပဲ။ အဲေတာ့ ေဘးဆုိင္းေတြတီးေနလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္ဆိုင္းေလးနဲ႔ ကိုယ္ျပန္တီးလိုက္ေပါ့။ ဘယ္သူက ဘာဆိုင္းပဲ တီးတီး ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြ နားမေယာင္လို႔ရွိရင္ ကြ်န္မတို႔ နားၿငီးတာသာ ရွိမယ္။ ျပႆနာ ေတာ့ မရွိဘူးေျပာပါရေစ။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘယ္အစိုးရကမွ ဘယ္သူမွ အမွားမရွိဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူး။ အဲေတာ့ ကြ်န္မတို႔အစိုးရအေနနဲ႔ ျပဳသင့္တာေတြ ျပဳျပင္သင့္တာေတြရွိရင္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့နဲ႔ ေစတနာ အျပည့္အ၀နဲ႔ အႀကံျပဳၾကပါလို႔လဲ ေမတၱာရပ္ခံလိုပါတယ္။
ေမး။ ။အခုေပးထားတဲ့ဟာကို ဖတ္မယ္ေနာ္။ First of all, thanks for being our leader. So proud of it. You have written that to support a routine and followed it strictly. How could you discipline yourself to maintain consistency of practice every day.
ေျဖ။ ။ Well.. ဗမာေတြ ဗမာလိုပဲ ေရးေစခ်င္တယ္။ ဗမာေတြကို ဗမာလိုပဲ ေရးေစခ်င္တယ္ဆိုတာ ဗမာအခ်င္းခ်င္း ဗမာလိုေျပာမွအားရတယ္။ ကြ်န္မအေနနဲ႔ ဒီလိုကြ်န္မကိုေမးတာလဲ လက္ခံပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတို႔ ဗမာအခ်င္းခ်င္းပဲ ဗမာလိုပဲ ေျပာၾကစို႔။ ဒီမွာ ကြ်န္မ ေျပာခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ စနစ္တက် လုပ္ဖို႔လိုတယ္လို႔ အဲလိုလုပ္မွပဲ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာတာကို ေျပာတာပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စည္းကမ္းရွိေအာင္ လုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့ စည္းကမ္း ဆိုတာဟာ ကုိယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္ယူရတဲ့ ကိစၥပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းတာေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ဆံုး အခ်က္ကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အလိုမလိုက္ပါနဲ႔။ ေျပာေလ့ရွိတာရွိပါတယ္။ အလုပ္တစ္ခုဟာ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္လာတယ္။ အေလ့အက်င့္တစ္ခုဟာ ကိုယ့္ရဲ့သဘာ၀ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္တဲ့ လူတိုင္းဟာ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ဆုိပါေတာ့ မနက္ေစာေစာ မထခ်င္ဘူး။ မနက္ေစာေစာ မထလို႔ရွိရင္ အလုပ္ေနာက္က်မွာ စိုးလို႔ ထရမွာပဲ။ ႏႈိးစက္ဆိုတာ ရွိတယ္မဟုတ္လား။ ႏႈိးစက္ကိုအားကိုးေပါ့။ အဲလုိမ်ိဳး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ စည္းကမ္းရွိေအာင္လုပ္ယူရမယ္။ ေလာကႀကီးမွာေလ တန္ဖိုးရွိတဲ့ကိစၥကို ဘယ္ေတာ့မွ လြယ္လြယ္နဲ႔မရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လဲ ယံုၾကည္မႈရွိရမယ္။ တခ်ိဳ႕ကဆိုလို႔ရွိရင္ စိတ္ေလ်ွာ့တာ သိပ္ျမန္တာပဲ။ ငါမလုပ္ႏုိင္ပါဘူး။ ဒီဟာႀကီးကလဲ ခက္လိုက္တာဆိုၿပီးေတာ့။ အဲေလာက္စိတ္မေလွ်ာ့ရဘူး။ ကြ်န္မ ပထမတစ္ခါေပါ့ေနာ္။ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးတစ္ပါးရဲ့ ၾသ၀ါဒကို မွ်ေ၀ေလ့ရွိပါတယ္။ ၀ီရိယဆိုတာ ေလးဆင့္ရွိတယ္တဲ့။ ပထမအဆင့္က အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္မယ္ ဆိုရင္ ဆံုးျဖတ္ပစ္လိုက္။ ဒါ အနိမ့္ဆံုးအဆင့္ ၀ီရိယေပါ့။ ေနာက္တစ္ဆင့္က ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း ဒီအလုပ္ကို စလုပ္တယ္။ ဒါဒုတိယအဆင့္။ တတိယအဆင့္ကေတာ့ ခက္ခဲေပမယ့္လည္း ဆက္ၿပီးေတာ့လုပ္တာ။ စတုတၳအဆင့္ကေတာ့ ရံႈးနိမ့္မႈနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတာေတာင္မွ လက္မေျမွာက္ဘဲ ေနာက္တစ္ခါထပ္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးစားျခင္းပါတဲ့။ အဲဒါ၀ီရိယပဲ။ ၀ီရိယနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကပါလို႔ ကြ်န္မအေနနဲ႔ အားေပးပါရေစ။
ေမး။ ။ ႀကိဳးစားမႈရွိလို႔ရွိရင္ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စည္းကမ္းမဲ့ အမႈိက္ပစ္ေနၾကတဲ့ သူေတြကို ဒဏ္ေငြ၊ အခ်ဳပ္၊ အျပစ္မေပးပါနဲ႔တဲ့။ ဒဏ္ေငြမေဆာင္ႏုိင္လို႔ အခ်ဳပ္ခံရင္ ႏုိင္ငံေတာ္က အေၾကြးဆပ္ရမွာ ပိုက္ဆံကုန္တယ္တဲ့။ ေၾကြးရလဲ ပိုက္ဆံကုန္တယ္တဲ့။ အလုပ္လဲပိုရႈပ္ပါတယ္တဲ့။ စင္ကာပူက ႀကိမ္လံုးတစ္ေခ်ာင္း ယူသြားပါတဲ့။ ဒီလိုမ်ိဳး အၿပစ္ေပးေစလိုပါေၾကာင္း အႀကံေပးလိုပါတယ္တဲ့။
အေျဖ။ ။ကြ်န္မသေဘာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကြ်န္မကေနၿပီးေတာ့ ဒဏ္ေငြရိုက္တယ္ဆိုတာဟာ အခုခ်ိန္မွာ ဒဏ္ေငြအမ်ားႀကီးရိုက္တာမဟုတ္ဘူး။ ခေလးဘ၀ကတည္းက ဒဏ္ေငြကစတာ။ ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ေက်ာင္းမွာဆိုရင္ အမႈိက္ဆိုတာမရွိဘူး။ အမႈိက္ျခင္းေတြရွိတယ္။ အမႈိက္ျခင္းေတြထဲမွာ မပစ္ဘဲနဲ႔ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာပစ္လို႔ရွိရင္ ငါးျပားဒဏ္ေငြေဆာင္ရတယ္။ ငါးျပားဆိုတာ အခုေခတ္က ကေလးေတြက ဘာမွန္းမသိဘူး။ ကြ်န္မတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ငါးျပားနဲ႔ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဇီးသီးတစ္ထုပ္၀ယ္စားလို႔ရတယ္။ အဲေတာ့ ဒါဟာ မုန္႔ဘုိးဘဲ။ မုန္႔ဘိုးကို မဆံုးရံႈးခ်င္တဲ့အခါက်ေတာ့ ကြ်န္မတို႔ အမႈိက္ကို အမႈိက္ပံုးထဲမွာပစ္တဲ့အေလ့အက်င့္ဟာ ခဏေလးနဲ႔ ျဖစ္တယ္။ အဲေတာ့ ကေလးဘ၀တည္းကစၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ့ ႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြကို ကြ်န္မတို႔ ေလ့က်င့္ေပးရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အားလံုးကလည္း ကိုယ့္ရဲ့ပတ္၀န္းက်င္ကို သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ထားႏုိင္တာကို ဂုဏ္ယူရမယ္။
မိဘေတြကိုယ္တုိင္က အမႈိက္ျခင္းထဲမွာ အမႈိက္ပစ္တဲ့ အေလ့အက်င့္မရွိဘူး။ ကေလးေတြကလည္း ဒီလိုအေလ့အက်င့္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းေတြက သင္ေပးႏိုင္တယ္။ ကေလးေတြက မိဘေတြကို ျပန္သင္ေပးရတယ္။ ေဖေဖ၊ေမေမ အမႈိက္မပစ္ပါနဲ႔။ ေက်ာင္းက ဆရာမက အမႈိက္မပစ္ရဘူးလို႔ေျပာတယ္။ အခုေခတ္ကေတာ့ ငါးျပားက ဘာမွမမႈေလာက္ပါဘူး။ ကေလးေတြက ငါးျပားကို ဂရုစုိက္မွာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ငါးက်ပ္ေတာင္ေပးရတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဂရုစိုက္ရင္ေတာ့ စိုက္မွာေပါ့။ ဒဏ္ေငြဆိုတာက ျပည္သူေတြကုိ ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ဖုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေအာင္လည္း လုပ္ဖုိ႔မဟုတ္ဘူး။ ကေလးေတြအဆင့္မွာေတာ့ အေလ့အက်င့္ေကာင္း တစ္ခုျဖစ္ေအာင္လို႔ ေက်ာင္းေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္ရင္ေတာ့ လုပ္ရမွာပဲ။ ႀကိမ္လုံးဝယ္တဲ႔ကိစၥေတာ့ မလုပ္ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးပါၿပီ။
ေမး။ ။ေအာက္ေျခပန္းရံ၊ လက္သမား အလုပ္ေတြကစလို႔ ဒီထက္ပုိၿပီး အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္ေပးဖို႔ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား ေပၚလစီတစ္ခု သတ္မွတ္၍ တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္ ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အရည္အေသြးေကာင္းၿပီး ေစ်းေပါတဲ႔ တရုတ္အလုပ္သမားေတြ ဒီ့ထက္ေရာက္လာမွာကို ျမင္ေနပါတယ္။
ေျဖ။ ။ ကြ်န္မအေနနဲ႔ကေတာ့ အခုကထဲကစၿပီးေတာ့ ဒီဟာကို မူတခုအေနနဲ႔ လုပ္ေနပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔ႏုိင္ငံမွာ ရင္းႏွီးၿမွဳပ္ႏွံတဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကို အဓိကအားျဖင့္ ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္သမားေတြ အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္ေရးကို ထားေစခ်င္ပါတယ္။ ထားဖုိ႔လည္း တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ ။ အဲဒီလိုျဖစ္ႏုိင္တဲ့ အဲဒီလုိလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကိုပဲဲ ဦးစားေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္သမားေတြကို ဘယ္စီမံကိန္းမွာပါပါ အရည္အခ်င္းျမွင့္တင္ေပးတဲ့ အစီအစဥ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမ်ွ ခ်ဲ႕သြားၿပီးေတာ့ လုပ္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ပန္းရံသမားဟာဆိုရင္ ပန္းရံသမားအဆင့္ကေန ဒါ့ထက္ပိုၿပီးေတာ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့အဆင့္ကို တက္ႏိုင္ေအာင္လို႔ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ ပံ့ပိုးထားဖုိ႔လိုပါတယ္။ အလုပ္ခြင္အတြင္းမွာ ႀကိဳးစားသလို ပညာေရးစနစ္ဘက္မွာလဲ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းေတြကို ထူေထာင္ျခင္းအားျဖင့္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး ရွာႏုိင္ျခင္းအားျဖင့္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လုပ္ဖုိ႔ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို႔ ေျပာပါရေစ။
ေမး။ ။ ကြ်န္ေတာ့အတြက္ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုပါတဲ့။ အရမ္းလည္းဝမ္းသာမိပါတယ္တဲ့။ ေမးခြန္းတစ္ခုက ကြ်န္ေတာ္တို႔တုိင္းျပည္ရဲ႕ တိုးတက္မႈကို ေႏွာင့္ယွက္ေစတဲ႔ အေၾကာင္းရင္းထဲမွာ နယ္စပ္မလုံၿခဳံမႈကလည္း ပါဝင္ေနတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီကိစၥကို အန္္တီအေနနဲ႔ လက္ရွိအေနအထားေပၚမူတည္ၿပီး ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္သင့္တယ္လို႔ ထင္ပါသလဲတဲ့။
ေျဖ။ ။ နယ္စပ္လုံၿခဳံမႈဆိုတာဟာ ကြ်န္မတုိ႔နယ္စပ္ႀကီးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ကြ်န္မတုိ႔ နယ္စပ္ထိေတြ႔ေနတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြကလည္း မ်ားတယ္။ အဲ့ေတာ့ နယ္စပ္လုံၿခဳံမႈအတြက္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ အဘက္ဘက္ကႀကိဳးစားရမယ္။ အဘက္ဘက္ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ရုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာလည္း ႀကိဳးစားရမယ္။ ရုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာဆိုတာ ဥပမာအားျဖင့္ ကြ်န္မတုိ႔ နယ္စပ္အပိုင္းမွာဆိုရင္ ၿခံစည္းရုိးေတြခတ္ထားတာရွိတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ၿခံစည္းရုိးေတြက ျမွင့္သင့္သေလာက္ မျမွင့္တာေတြရွိတယ္။ ေနာက္ပိုၿပီးေတာ့ ျမွင့္မယ္ဆိုရင္ ဒါေငြေရးေၾကးေရးကိစၥပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မတုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ လုံၿခဳံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ကေတာ့ လိုအပ္တဲ့ေငြကိုေတာ့ ရွာကိုရွာရမယ္။ မဟုတ္တာေတြနဲ႔ မရွာရဘူး။ ႏုိင္ငံရဲ႕လုံၿခဳံေရးအတြက္နဲ႔ ျပည္သူရဲ႕လုံၿခဳံေရးအတြက္ေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တဲ့ ကိစၥေတြကို လုပ္ႏုိင္ေအာင္လို႔ ဘ႑ာေရးဘက္ေရာ၊ အရည္အခ်င္းဘက္ကေရာ တက္ႏုိင္သေလာက္ ဦးစားေပးၿပီး လုပ္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နယ္စပ္လုံၿခဳံေရးဆိုတာဟာ ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံရဲ႕တည္ၿငိမ္မႈနဲ႔လည္း ဆိုင္တယ္။ စီးပြားေရးႏွင့္ လည္း ဆိုင္တယ္။ နယ္စပ္မလုံလို႔ တရားမဝင္ကုန္သြယ္ေနတဲ႔ ကိစၥေတြဟာ ကြ်န္မတုိ႔ႏုိင္ငံအတြက္ အားလံုးဆုံးရႈံးမႈေတြျဖစ္ေစပါတယ္။ အားလုံးကလည္း ဒါဝုိင္းၿပီးေတာ့ကူညီရမယ္။ အခုနယ္စပ္လုံၿခဳံေရး အတြက္ ဘာလုပ္ေနလဲလို႔ ေမးတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကိုယ္တုိင္က တရားမဝင္နယ္စပ္မွာ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး လုပ္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါမမွန္ဘူးေနာ္။ လူတုိင္းလူတုိင္း ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္တာဝန္ယူပါ။ ကိုယ္ရဲ႕ အသုိင္းအဝိုင္းကိုလည္း အားေပးပါ။ တရားမဝင္တဲ႔ ကိစၥေတြ မလုပ္ပါနဲ႔။ ဒါဟာႏုိင္ငံနစ္နာေစပါတယ္။ အားလုံးကေနၿပီးေတာ့ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ တရားမဝင္တဲ့ ကုန္္သြယ္မႈ သို႔မဟုတ္ တရားမဝင္တဲ့ ျဖတ္ေက်ာ္မႈေတြ မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္မတုိ႔နယ္စပ္ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ျပႆနာဟာ အလိုလို ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ က်န္တဲ့ဟာေတာ့ ၅၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကေတာ့ ရုပ္ပုိင္းဆိုင္ရာတို႔၊ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ႔ အဟန္႔အတားပစၥည္းေတြ ဒါကေတာ့ အစုိးရရဲ႕တာဝန္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ေမး။ ။ အေမခင္ဗ်ား အစိုးရအဖြ႔ဲအုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားမ်ား အားနည္းေနတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဝန္ထမ္္း အႀကီးအကဲမ်ား၏ မေျပာင္းလဲေသးေသာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူျခင္း၊ တာဝန္မယူျခင္း၊ တာဝန္မခံျခင္း ကိစၥအရပ္ရပ္ကို အျမန္ဆုံး ေျပလည္ေအာင္ ျပည္သူအားလုံးက ေမ်ွာ္လင့္ေနၾကပါသျဖင့္ အထူးသျဖင့္ အၿငိမ္းစားေပး၍ အျပစ္ေပး၊ အနားေပးရန္ အစီအစဥ္ကို ဘယ္ႏွစ္ ဘယ္ကာလက်မွ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ပါမည္လဲ ဆိုတဲ့ကိစၥေလးသိခ်င္ပါတယ္။ အႀကံေကာင္းမ်ားလည္း ေပးႏုိင္ပါေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါသည္။
ေျဖ။ ။အႀကံေကာင္းေပးမယ္ဆိုရင္ ဘာလို႔ဒီေမးခြန္းေတြေမးတာလဲ။ အႀကံေကာင္းေတြဘဲ ပို႔ေပးေပါ့။ ေစာေစာကကြ်န္မေျပာသလိုပဲေပါ့။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ မရွိေစခ်င္ဘူးဆိုရင္ အားလုံးကဝုိင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ရမယ္။ ပထမအားျဖင့္ ကုိယ္ကိုယ္တုိင္က လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမလုပ္ရဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တကယ္လုပ္ျဖစ္ရင္ သတၱိရွိရွိနဲ႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းတင္ျပပါ။ ဒီလိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္မ လုပ္ေနပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ဒီဝန္ထမ္းက ဘယ္လိုဘယ္လိုလုပ္လို႔ပါဆိုၿပီး ဒီလို ေျပာရဲတဲ့ သတၱိကေတာ့ ရွိရမယ္။ ကြ်န္မေလ ျဖဳတ္၊ထုတ္၊သတ္ေတာ့ သိပ္ဝါသနာမပါဘူး။ လူတုိင္းလူတုိင္းဟာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပဳျပင္ႏုိင္ဖုိ႔ အခြင့္အေရးေတာ့ ရရမယ္။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးခဲ႔ရတဲ႔ အက်င့္စာရိတၱေတြ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းမျပဳျပင္ႏုိင္ေကာင္းလားဆိုတဲ႔ အျပစ္ေပးတာမ်ိဳးလည္း နားလည္မႈေခါင္းပါးတယ္လို႔ ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္။ အခြင့္အေရးဆိုတာ ျပဳျပင္ႏုိင္ခြင့္ေပးရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတုိ႔တရားဥပေဒရဲ႕ မူအရဆိုရင္ လူတစ္ေယာက္ဟာ အျပစ္ရွိတယ္ဆိုတာ ခုိင္လုံတဲ႔ သက္ေသ၊ သာဓကမရွိသေရြ႕ အျပစ္မရွိဘူးလို႔သတ္မွတ္ရမယ္။ ဒါကေတာ့ တရားဥပေဒအရ။ ေနာက္တဆင့္သြားမယ္ဆိုရင္ အျပစ္ရွိတဲ႔သူကိုေတာ့ ျပဳျပင္ႏုိင္ခြင့္ေပးရမယ္။ ကြ်န္မတို႔အခ်င္းခ်င္းေတြပဲ။ ကြ်န္မအစကထဲကေျပာတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမႏုိင္ခင္ကတည္းက ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႔အစုိးရ ျဖစ္လာလို႔ရွိရင္ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ႔ေရးကို ဦးတည္တဲ႔ အစုိးရပဲ ျဖစ္ရမယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေစရမယ္။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ တုိက္ခုိက္ေနတဲ႔ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔တင္မကဘူး။ အခ်င္းခ်င္း ၾကားမွာ စိတ္ဝမ္းကြဲေနတဲ႔ အင္အားစုေတြ ၾကားမွာတင္မကဘူး။ ကြ်န္မတုိ႔ ျပည္သူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာလည္း အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ရွိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဃာတကိုေရွ႕ထားၿပီး အလုပ္မလုပ္ပါဘူး။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းဥပေဒအရ လုပ္ပါမယ္။ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကၽြန္မတို႔ ဥပေဒေဘာင္ အတြင္းကေနၿပီးေတာ့ အခြင့္အေရးေတြ ေပးမယ္ ။ ခြင့္လႊတ္သင့္တာကို ခြင့္လႊတ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အတိုင္းအတာမဲ့ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စည္းဆိုတာ ရွိတာေပါ့။ စည္းေဘာင္တစ္ခု ေက်ာ္သြားလို႔ရွိရင္ေတာ့ ဥပေဒစည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အေရးယူပါမယ္လုိ႔ ကၽြန္မေျပာပါရေစ။
ေမး။ ။ အစုိးရက ပညာေတာ္သင္ လႊတ္၍ မဟုတ္ဘဲ မိမိဘာသာ ဘြဲ႕လြန္ေက်ာင္းတက္၍ ပညာေတာ္သင္လာသူမ်ားအား အစုိးရ University မ်ားတြင္ သင့္ေတာ္ရာ ေနရာမွာ ခန္႔ထားရန္ အစီအစဥ္ရွိ/မရွိ သိလိုပါသည္တဲ့။ မိမိသင္ယူလာေသာ ဘာသာဆိုင္ရာ ဗဟုသုတမ်ားကို မိမိႏိုင္ငံမွ ေက်ာင္းသားမ်ားအား ျပန္လည္ သင္ၾကားေပးလိုပါသည္တဲ့။
ေျဖ။ ။ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ပညာေရးဥပေဒထဲမွာဆိုလို႔ရွိရင္ တကၠသိုလ္ေတြကို မိမိတို႔ ဘာသာရပ္ အလိုက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆရာ/ဆရာမေတြ ငွါးရန္းဖို႔ စသည္ျဖင့္ အဲဒီလို အခြင့္အေရးေတြ ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီလိုတကၠသိုလ္ေတြက ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကိုယ္ခန္႔ပိုင္ခြင့္ သူတို႔ရဲ႕ ပဋိဥာဥ္အရ ခန္႔ပိုင္ခြင့္ေတြ ရွိလာမွာပါ။ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာေတာ္သင္ခဲ့ရတဲ့လူေတြဟာ တကၠသုိလ္ေတြမွ လုပ္ဖို႔မလိုဘူး ေလ်ွာက္စရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ပံ့ပိုးလို႔ရပါတယ္။ ဥပေဒအရ ဒီလို အခြင့္အလမ္းေတြကလည္း မၾကာခင္ေပၚလာမွာပါ။
ေမး။ ။ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာမ်ားရဲ႕ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္၍ တံု႔ျပန္ေျပာဆို သတင္းထုတ္ျပန္မႈ မရွိသေလာက္ ဘာလို႔မ်ားအားနည္းခဲ့ပါသလဲတဲ့။ အဆိုပါကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္၍ ေျပာင္းလဲမႈ သို႔မဟုတ္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ တုံ႔ျပန္ရန္ အစီအစဥ္ ရွိ/မရွိ သိလိုပါသည္တဲ့။ အေျပာင္းအေရႊ႕ လုပ္ေပးသင့္ပါသည္တဲ့။
ေျဖ။ ။ အဲဒါ အေျပာင္းအေရႊ႕နဲ႔ မဆိုင္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲနဲ႔ဆိုင္တယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရးဌာနမွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္ဆိုတာလဲ ကၽြန္မတို႔ သိပါတယ္။ ဒီအားနည္းခ်က္ေတြကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ ကိုင္တြယ္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ေနာက္တစ္ခါ ကၽြန္မတို႔ ျပန္ၾကားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ျပန္ၾကားေရးဌာနတင္ မကဘူး တစ္ႏိုင္ငံလံုးမွာ အားနည္းခ်က္တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ အခု ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြထဲမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ အဂၤလိပ္ဘာသာကို ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူေတြ အင္မတန္မွ နဲေနပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တစ္ကမၻာလံုးနဲ႔ တန္းတူရည္တူ ရင္ေပါင္တန္းၿပီးေတာ့ ဒီျပန္ၾကားေရးဘက္မွာ အားရွိဖို႔ဆိုတာေတာ့ ဒီအဂၤလိပ္ဘာသာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ ကၽြမ္းက်င္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စင္ကာပူမွာေရာက္ေနတဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာ ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူေတြအေနနဲ႔ ျပန္ၾကားေရးကို ကူညီသင္ၾကား မယ့္သူရွိရင္ ေျပာၾကပါလို႔။
ေမး။ ။ အစိုးရဌာနမ်ားလည္း စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ ပညာရည္ ပိုမိုျမင့္မား၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး အျပည့္အဝ ရင္းႏီွးျမွဳပ္ႏွံလုပ္ကိုင္ေနသူမ်ား လူမွန္ ေနရာမွန္ ရာထူးမွန္ရရွိႏိုင္ေရးမွာ တိုင္းျပည္တိုးတက္မႈ လ်ွင္ျမန္္ႏိုင္ ေရးတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ပါသည္တဲ့။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ထိုကဲ့သို႔ ေနရာမွန္ ရားထူးမွန္ခ်ထားေပးႏိုင္ေရးမွာ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂိၢဳလ္မွသာ အမွန္တကယ္ ထိေရာက္စြာ ႀကီးၾကပ္ေဆာင္ရြက္ေပးေစလိုပါသည္တဲ့။
ေျဖ။ ။ ကၽြန္မႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းလူတုိင္းဟာ ဘယ္ေလာက္အရည္အခ်င္း ရွိလဲဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ တခါတေလလည္း ကၽြန္မတို႔ ေရြးတဲ့လူေတြက ကၽြန္မတို႔ ေမ်ွာ္လင့္တာထက္ ေတာ္သလို တခါတေလလည္း ကၽြန္မတို႔ ေမ်ွာ္လင့္တာေလာက္ မေတာ္တာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဆိုတာ ၾကာၾကာဖံုးထားလို႔ မရပါဘူး။ အရည္အခ်င္းဆိုတာ ရွိရင္လည္း ေပၚလာတာပါပဲ။ မရွိရင္လည္း ေပၚလာတာပါပဲ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လူမွန္ ေနရာမွန္လုပ္ဖို႔ဆိုတာ နံပါတ္တစ္အားျဖင့္ ဒီ အဂတိလိုက္စားမႈ ကင္းဖို႔ေပါ့ေနာ္။ အဂတိလိုက္စားမႈကင္းဖို႔ဆိုတာ ကၽြန္မ ေငြေရးေၾကးေရးကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆႏၵ၊ ေဒါသ၊ ဘယာ၊ ေမာဟ။ ဆႏၵအရမလုပ္ရဘူး။ ေလာဘအရ မလုပ္ရဘူး။ ေဒါသအရ မလုပ္ရဘူး။ ေမာဟအရမလုပ္ရဘူး။ ဘယာ အရ မလုပ္ရဘူး။ ဆႏၵအရ မလုပ္ရဘူးဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္တဲ့လူေတြ ကိုယ္ခင္မင္တဲ့လူေတြ ကုိယ္လိုလားတဲ့လူေတြ အခြင့္အေရး မေပးရဘူး။ အဲ့ဒီလိုလုပ္လို႔ရိွရင္လည္း လူမွန္ ေနရာမွန္ ျဖစ္ဖို႔ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မယ္။ ေဒါသဆိုတာကေတာ့ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့လူေတြ ကိုယ္ကေနၿပီးေတာ့ မုန္းတီးတဲ့လူေတြကို မတရားသျဖင့္ ေနရာမေပးတာတို႔ ဖိႏွိပ္တာတို႔ ျပႆနာရွာတာတို႔ ဒါနဲ႔ အကုသိုလ္ မ်ားၿပီ။ အဲ့ဒီေတာ့ အဲ့လိုဟာမိ်ဳးလုပ္မယ္ဆိုရင္ လူမွန္ ေနရာမွန္ ေရာက္ဖို႔ ခက္ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့လူေတာ့ ေတာ္မွန္းသိလို႔ ကိုယ္က မႀကိဳက္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ ေနရာမေပးတာမ်ိဳးဟာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယာအားျဖင့္ ေၾကာက္လို႔။ ေၾကာက္လို႔ ဆိုတာေတာ့ အခု ကၽြန္မတို႔ အစိုးရေခတ္မွာ ေၾကာက္ေနလို႔ရိွရင္ ေၾကာက္တဲ့လူ တံုးတာပဲလို႔ ကၽြန္မ ေျပာရမွာပဲ။ ေၾကာက္စရာမလိုပါဘူး။ ကိုယ္မမွန္ဘူးထင္လို႔ရွိရင္ မလုပ္နဲ႔။ ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္လုပ္။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန လုပ္တာဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ဘာမွ အေရးယူစရာ မရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ ေနရာေပးတာမွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ ကိုယ္က တကယ္ပဲ ေတာ္တယ္ထင္လုိ႔ ေပးတာဆိုရင္ ဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီရင္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔ ကိုက္ညီရင္ ဌာနက စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ေျပာတာပါ။ ဒါဆိုလို႔ရွိရင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ေနာက္ ေမာဟဆိုတာေတာ့ မသိတဲ့အခ်က္ေပါ့ေနာ္။ ေလာကီအေနနဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ကေနၿပီးေတာ့ လူေတြအေၾကာင္းကို ဂဃနဏ မသိလို႔ ေနရာအေၾကာင္းကို ဂဃနဏ မသိလို႔ မွားၿပီးေတာ့ ေပးတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ တခါတေလလည္း ခြင့္လႊတ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပါ။ ကၽြန္မတို႔ကိုယ္တုိင္ကို အားလံုးကို ကၽြန္မတို႔ ေနရာေပးတဲ့ လူအားလံုးကို ဘယ္လိုလူေတြလဲဆိုတာ မသိႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ခ်ဳိ႕ေတြကေလ ေနရာမရခင္က ေကာင္းေပ့ ေကာင္းၿပီးေတာ့။ ေနရာလည္းရၿပီးေတာ့ တစ္ခါတည္း ဇာတိျပေတာ့တာပဲ။ ကၽြန္မတို႔ေတြက သင္ယူရမွာေပါ့။ ေစာေစာစီးစီးကတည္းက ဒီလူဟာ ဘယ္လိုအက်င့္စရိုက္ရွိပါလိမ့္ဆိုတာ သိဖို႔ ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မွ သင္ယူဖို႔ ခက္တဲ့ ပညာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္က ေစ့သြားပီ။ ကၽြန္မ ဒီလိုအခ်ိန္တိုတိုေလး နဲ႔ေတြ႔လိုက္ရတဲ့အတြက္ ေက်နပ္မႈရွိသလို ပိုၿပီးေတာ့ ၾကာၾကာမေတြ႔လိုက္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္မတို႔ဟာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ရသည္ပဲ ျဖစ္ေစ မေတြ႔ရ သည္ပဲ ျဖစ္ေစ ကၽြန္မတို႔ အားလံုး ႏွလံုးသားေတြဟာ ဆက္ႏႊယ္မႈရွိေနတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာ ေစတနာေတြဟာ နီးစပ္ေနတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ပဲ ၾကာၾကာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဝးေဝး ကၽြန္မတို႔ဟာ အၿမဲအတူတူ ရွိပါမယ္လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment