Tuesday, September 12, 2017
၂၀၁၂ ျမန္မာအဖြဲ႕ ပိုလန္ႏိုင္ငံတြင္ သင္တန္းတက္ၾကျခင္း
ရုုပ္ေသးရုုပ္ သမၼတႀကီး၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းျခင္း၊ အာဏာအလြဲသုုံးစားမႈ မ်ားႏွင့္ ႏုုိင္ငံေတာ္ က်ဆုုံးျခင္း
( By သာလြန္ေဇာင္းထက္)
၂၀၁၂ ခုုႏွစ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ရဲ႕ တုုိက္ရုုိက္ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ က်ေနာ္ သာလြန္ေဇာင္းထက္ ၊ ကုုမုုျဒာက သတင္းေထာက္ နန္းလြင္၊ ဒီဗီြဘီသတင္းေထာက္ ကုုိေမာေျပတုုိ႔ ပုုိလန္ႏုုိ္ငံ National School of Public Administration က ပိုု႔ခ်တဲ့ Strategic Economic Needs and Security Exercise ကိုု သြားေရာက္ သင္ယူခဲ့ရ ပါတယ္။
NLD ပါတီက ဗဟုုိအလုုပ္အမႈေဆာင္ ဦးဟံသာျမင့္၊ ဦးေမာင္ေမာင္ဦး( ယခုု အင္းစိန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ႏွင့္ ပါတီစည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး)၊ ကုုိမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္း(ေဗဒါေက်ာင္း) ၊ ေဒါက္တာ ခင္ေဇာ္၀င္း၊ ေဒါက္တာဖုုန္း၀င္း(မဂၤလာျမန္မာ) ၊ ေဒၚယူဇာေမာ္ထြန္း(မဂၤလာျမန္မာ) ၊ ေဒၚေနရီဗေဆြ၊ အနဂၢ(အဆုုိေတာ္) ၊ အဆုုိေတာ္သံသာ၀င္း အပါအ၀င္ ပါတီစုုံက လူ ၅၂ ဦး ပါ၀င္ပါတယ္။
သင္တန္းက စက္တင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔ကေနၿပီး ၇ ရက္ေန႔အထိ ၀ါေဆာၿမိဳ႕၊ KRAJOWA SZKOLA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ မွာ ျပဳလုုပ္တာပါ။
သမၼတေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကိုု မႀကိဳက္ဘူး
===========================
ပိုုလန္ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ္တုုိ႔ကိုု အခရုုိနာ အစုုိးရ တစ္ရပ္ဖြဲ႕စည္းေပးၿပီး အစုုိးရ တစ္ရပ္ရဲ႕ လုုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကိုု လုုပ္ေဆာင္ေစပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာေတြမွာ ၀န္ႀကီးေတြ စီမံခန္႔ခြဲရတဲ့ တုုိင္းျပည္ ဘ႑ာေရးဆုုိင္ရာ အပါအ၀င္ အစုုိးရ တစ္ရပ္ လုုပ္ေဆာင္ရမယ့္ လုုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကိုု Software နဲ႔ သြင္းထားပါတယ္။
ပထမဆုုံး အခရုုိနာအစုုိးရ(စိတ္ကူးယဥ္ႏုုိင္ငံ) ရဲ႕ သမၼတ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကိုု ခန္႔အပ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ပြဲဆူေတာ့တာပါပဲ။ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကိုု သမၼတ အျဖစ္က ေျပာင္းေပးပါ။ သူ႕ေအာက္မွာေတာ့ မလုုပ္ခ်င္ဘူးဆုုိတဲ့ ေတာင္းဆုုိမႈေတြ ႏုုိင္ငံေရးပါတီက လူေတြဆီက စထြက္လာပါတယ္။
သင္တန္းတာ၀န္ရွိသူေတြကုုိ စၿပီး ေစာဒက တက္ၾကေပမယ့္ သင္တန္းတာ၀န္ရွိသူေတြက သမၼတ ေျပာင္းမေပးႏုုိင္ေၾကာင္းနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ လုုပ္ၾကဖိုု႔ မွာလုုိက္ ပါတယ္။
စိတ္ကူးယဥ္အစုုိးရမွာေတာင္ ကိုုယ္မႀကိဳက္တဲ့လူပါရင္ ခ်က္ခ်င္းတုုံ႔ျပန္တတ္တဲ့ ျမန္မာေတြ အက်င့္ကိုု ပိုုလန္ေတြ က သိပ္ၿပီး သေဘာမက်တဲ့ပုုံစံ ေတြ႕ရပါတယ္။
၀န္ႀကီးဌာနေတြ အခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္ၾက
=======================
အစိုုးရ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းေတာ့ သမၼတေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္း၊ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ဦးမ်ဳိးရန္ေနာင္သိန္း၊ စီးပြားကူးသန္း၀န္ႀကီးေဒၚယူဇာေမာ္ထြန္း၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ေဒၚအိမ့္သီရိ၊ ပညာေရး၀န္ႀကီး အမ်ဳိးသမီး တစ္ဦး ၊ သယ္ယူပုိ႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးက်ေနာ္ သာလြန္ေဇာင္းထက္၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး ၀န္ႀကီး ေဒၚေနရီဗေဆြ၊ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး NLD ဦးမ်ဳိးညႊန္႔ ( ယခုု ကြယ္လြန္) တုုိ႔ပါ၀င္ပါတယ္။
အျခားေသာ ႏုုိင္ငံေရးပါတီေတြက လူေတြကေတာ့ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ၊ UN ၊ ကမၻာ႕ဘဏ္၊ စတဲ့ ႏုုိင္ငံတကာ အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ဥကၠ႒ ေတြအျဖစ္ သရုုပ္ေဆာင္ခြင့္ရၾကပါတယ္။
အစုုိးရ တစ္ရပ္ စတင္ၿပီဆုုိတာနဲ႔ သမၼတႀကီး ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းက အစည္းအေ၀းေခၚပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ အစုုိးရေပမယ့္ သူနဲ႔ အဆင္မေျပသူေတြကေတာ့ သမၼတ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းစကား သိပ္ၿပီးေတာ့ နားမေထာင္လွဘူး။ ပိုုလန္ေတြရဲ႕ သုုံးသပ္မႈအရေတာ့ က်ေနာ္တုုိ႔ အစုုိးရဟာ စကတည္းက ပူးေပါင္းမႈ အားနည္းခဲ့ၾကပါတယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ ဘ႑ာေရး ရန္ျဖစ္ၾက ၊ ခ်ၾက
===========================
ပြဲဦးထြက္မွာကတည္းက သမၼတ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္း စကားကိုု ၀န္ႀကီးေတြက နားမေထာင္ၾကဘဲ ကိုုယ္လုုပ္ခ်င္ရာ စလုုပ္ၾကပါတယ္။
အရင္ဆုုံးကေတာ့ စၿပီး ရႈးရႈးရွဲရွဲ ရန္စျဖစ္တာကေတာ့ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး NLD လူငယ္ ကိုုမ်ဳိးညႊန္႔ပါပဲ။ သမၼတက စလိုု႔ ၀န္ႀကီးေတြ အားလုုံး ကိုုင္တဲ့ ကြန္ပ်ဴတာေတြက ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး အစုုိးရ တစ္ရပ္ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတြအားလုုံးကိုု ကြန္ပ်ဴတာက ေစခိုုင္း လုုပ္ေဆာင္လုုိ႔ရပါတယ္။ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ကိုုမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းက က်န္းမာေရး ဘတ္ဂ်က္ ပုုိခ်မေပးပါဘူး။
"က်ေနာ္႔ကိုု ဘတ္ဂ်က္ ခ်မေပးဘူး။ လူေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ေသေနၿပီ။ ဘတ္ဂ်က္ဘာလုုိ႔ ခ်မေပးတာလဲ " ဆုုိၿပီး က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး ကုုိမ်ဳိးညႊန္႔က ကိုုမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းကိုု ေျပာပါတယ္။ ကိုုမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းကလည္း ၀န္ႀကီးဌာနေတြ အားလုုံး အညီအမ ွ် ခ်ေပးတာမုုိ႔ ပိုုေပးလိုု႔မရဘူးဆုုိၿပီး ျပန္ေျပာပါတယ္။
က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးလည္း မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲၿပီး သမၼတ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းဆီ သြားပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္လည္း သမၼတကိုု ျဖဳတ္လိုု႔မရသလုုိ သမၼတကလည္း ၀န္ႀကီးေတြကိုု စကားနားမေထာင္ဘူးဆုုိၿပီး ျဖဳတ္ခြင့္မရွိေတာ့ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းလည္း ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးကိုု ဘာမွ မေျပာႏုုိင္ခဲ့ပါဘူး။
သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီး က်ေနာ္႕ အခက္အခဲ
====================================
သယ္ယူပိုု႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီး ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္အေနနဲ႔ အခရုုိနာ ႏုုိင္ငံေတာ္က မဖြံ႕ၿဖိဳးေသးေတာ့ က်ေနာ္ လမ္းေတြ၊ တံတားေတြ ေျမာက္ျမားစြာ စေဆာက္ပါတယ္။
လမ္းတံတားေတြ စေဆာက္တာနဲ႔ လူေတြအလုုပ္အကုုိင္ရရွိမႈႏႈန္းေတြ တက္လာၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းလုုပ္သားေတြ တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာပါတယ္။ ႏုုိင္ငံရဲ႕ အစုုိးရ ဘတ္ဂ်က္ကလည္း ႀကီးမားလာပါတယ္။ ႏုုိင္ငံဟာ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚကုုိ စေရာက္ လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေၾကြးေတြကလည္းမ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းလုုပ္သားေတြလည္း မ်ားလာ စတဲ့ ဒုုကၡေတြက တနင့္တပုုိးပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ကမၻာ႕ဘဏ္ နဲ႔ ႏုုိင္ငံတကာဘဏ္ေတြက ႏုုိင္ငံရဲ႕ Infrastructure အတြက္ေတာ့ ေငြေခ်းခ်င္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ရသေလာက္ ေခ်းေငြကိုု ရယူပါတယ္။
အဲဒီမွာ ကြန္ပ်ဴတာမွာ အစုုိးရ အသုုံးစရိတ္ အျဖစ္ ၁ ဘီလီယံ ႏုုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုုက ေခ်းဖိုု႔ရွိတယ္လုုိ႔ ဖိတ္ၾကားလႊာ တစ္ေစာင္ တက္လာတာကိုု က်ေနာ္က ဘုုမသိ ဘမသိနဲ႔ လက္ခံလုုိက္မိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အတုုိးႏႈန္းအရမ္းႀကီးတဲ့ ေခ်းေငြ ျဖစ္လိုု႔ လက္မခံသင့္တဲ့ ေခ်းေငြပါ။
အဲဒီ ေဒၚလာ ၁ဘီလီယံကိုု က်ေနာ္က မွားႏွိပ္ လက္ခံမိတာနဲ႔ ပုုိလန္ဆရာ ၁ ဦး ဒေရာေသာပါး အစုုိးရရုုံးကိုု ေျပး၀င္လာပါတယ္။ ဘယ္၀န္ႀကီးက ၁ ဘီလီယံ ေခ်းေငြကိုု လက္ခံတာပါလဲ။ အတုုိးႏႈန္း အရမ္းမ်ားတာ လက္မခံရဘူး၊ အစုုိးရက တကယ္ေခ်းတာလား၊ မွားႏွိပ္မိတာလား ေမးပါတယ္။ အစုုိးရက ဆုုံးျဖတ္ၿပီး ေခ်းတာလားေပါ့ ေသခ်ာေအာင္ လာေမးပါတယ္။
က်ေနာ္မွားႏွိပ္ေပမယ့္ အားလုုံး မင္သက္ေနခ်ိန္မုုိ႔ က်ေနာ္ ရွင္းျပဖိုု႔ ႀကိဳးစားခ်ိန္မွာပဲ ပိုုလန္ဆရာက မွားႏွိပ္မိတယ္လုုိ႔ ယူဆသြားၿပီး ၁ ဘီလီယံ ေခ်းယူမႈကိုု သူ႕ Main Server ကြန္ပ်ဴတာကေန ျပန္လည္ ပယ္ဖ်က္ေပးလုုိက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မမွားဖုုိ႔လည္း သတိေပးသြားပါတယ္။
သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ၀န္ႀကီးနဲ႔ ရန္ျဖစ္ရတဲ့ က်ေနာ္
=============================
က်ေနာ္က လမ္းတံတားေတြ အရမ္းေဆာက္ေတာ့ ေတာေတြ ေတာင္ေတြ ျပဳန္းကုုန္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ သစ္ေတာေတြ အရမ္းျပဳန္းလာၿပီး လူေတြ ေသႏႈန္းလည္း ျမင့္လာပါတယ္။
သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ၀န္ႀကီး ေဒၚေနရီဗေဆြက သူ႕ သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းကုုန္လိုု႔ သမၼတႀကီး ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကုုိ တင္ျပၿပီး အခ်ိန္မီ ရပ္တန္႔ေပးဖုုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သမၼတႀကီးက လက္မႈိင္ခ်ၿပီး ဟုုိေအာ္၊ ဒီေျပာနဲ႔ အခ်ိန္ကုုန္သြားပါတယ္။
က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးကလည္း လူေတြ ေရႊ႕ေျပာင္းမႈ မ်ားလာေလ၊ သစ္ေတာျပဳန္းေလ ေလ လူေသႏႈန္းက ျမင့္ေလေလ ျဖစ္ေနတာကိုု ေဒါသျဖစ္ေနပါတယ္။ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ကိုုမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းဆီက ဘတ္ဂ်က္ကလည္း ပိုုမရေတာ့ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးကုုိမ်ဳိးညႊန္႔ ေတာက္တေခါက္ေခါက္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးလည္း ေအာ္ရုုံသာ တက္ႏုုိင္
=============================
လမ္းတံတားတည္ေဆာက္မႈမ်ားလာတာေၾကာင့္ လူေတြ အလုုပ္အကုုိင္ ရရွိႏႈန္း ျမင့္လာေပမယ့္ ေရႊ႕ေျပာင္း သူေတြ တအားမ်ားလာပါတယ္။ အဲဒီရဲ႕ ဒဏ္ေၾကာင့္ မႈခင္းေတြ တအားမ်ားလာပါတယ္။ သူလည္း အသံေတာင္ မထြက္ပါဘူး။ မႈခင္းျဖစ္ပြားေတြကိုု သူႏုုိင္သေလာက္ လုုိက္ရွင္းေပမယ့္ မႏုုိင္လွပါဘူး။
စီးပြားေရး၀န္ႀကီး အေတာ္ဆုုံး
==================
စီးပြားေရးနဲ႔ ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ၀န္ႀကီးေဒၚယူဇာေမာ္ထြန္းကေတာ့ အခရိုုနာ ႏုုိင္ငံရဲ႕ ထုုတ္ကုုန္ေတြ ႏုုိင္ငံတကာေစ်းကြက္ ေပါက္ေစ်းေတြ ၾကည့္ၿပီး သင့္တင့္မ ွ်တဲ့ ႏႈန္းထားေတြနဲ႔ ထုုတ္ေရာင္းပါတယ္။ သူထုုတ္ေရာင္းမႈက အစုုိးရအတြက္ ၀င္ေငြမ်ားလာေပမယ့္ အစုုိးရ အသုုံးစရိတ္က မ်ားေနတာမုုိ႔ အဆင္မေျပလွပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူရဲ႕ထုုတ္ေရာင္းမႈေတြက အစုုိးရကုုိ အေထာက္အကူျပဳခဲ့ပါတယ္။ စီးပြားေရးဆုုိင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကုုိလည္း ေဒၚယူဇာေမာ္ထြန္းက လိုုအပ္သလိုု ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခဲ့လုုိ႔ စီးပြားေရး ၀န္ႀကီး ေတာ္တယ္လုုိ႔ ပိုုလန္ဆရာေတြက ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။ စီးပြားေရးဆုုိင္ရာ ေပၚလစီေတြကိုုလည္း သူက လုုပ္သာကုုိင္သာ ရွိေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကလည္း သူ႕ကုုိ ခ်ီးက်ဴးေစတဲ့ အခ်က္တစ္ခုုပါပဲ။
ရလဒ္မေကာင္းတဲ့ အစုုိးရ
================
စိတ္ကူးယဥ္ ႏုုိင္ငံေတာ္ အစုုိးရ ဂိမ္းကိုု ၄ ရက္တိတိ ကစားခဲ့ရၿပီး ေနာက္ဆုုံး ျပန္လည္သုုံးသပ္ခ်က္အရေတာ့ က်ေနာ္တုုိ႔ အစုုိးရက သိပ္ၿပီး မဟန္တဲ့ အစုုိးရပါ။ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ အားနည္းခဲ့တယ္လိုု႔ သုုံးသပ္ခ်က္ထြက္ပါတယ္။ သမၼတႀကီး ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းလည္း ဘာမွ သိပ္မေျပာပါဘူး။ အယူအဆမတူတဲ့ ႏုုိင္ငံေရးပါတီက လူေတြကိုု ေခၚၿပီး အစုုိးရ ဂိမ္းကစားခိုုင္းတာေတာင္မွ ပူးေပါင္းမႈ မရွိခဲ့တာ၊ အစုုိးရ တစ္ရပ္ အျဖစ္ က်ရႈံးခဲ့တာကေတာ့ ႀကီးမားတဲ့ သင္ခန္းစာ က်ေနာ္တုုိ႔ အတြက္ ရခဲ့ပါတယ္။
သုုံးသပ္ခ်က္
=======
စိတ္ကူးယဥ္ အစုုိးရ အဖြဲ႕မွာေတာင္ က်ေနာ္တုုိ႔ ျမန္မာႏုုိင္ငံသားေတြ ပူးေပါင္း မႈ မရွိခဲ့လိုု႔ က်ရႈံးခဲ့ရပါတယ္။ ၀န္ႀကီးဌာနေတြ အခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းမႈမရွိဘူး။ သမၼတ စကားကုုိ နားမေထာင္ၾက။ ကုုိယ္လုုပ္ခ်င္ရာ လုုပ္ၾကပါတယ္။ ရလဒ္ကေတာ့ တုုိင္းျပည္က မတုုိးတက္ဘဲ ဟုုိမေရာက္ ဒီမေရာက္ အေၾကြးမ်ားနဲ႔ ႏုုိင္ငံေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ပိုုလန္မွာကစားခဲ့တဲ့ အစုုိးရ ဂိမ္းမွာ ရတဲ့ သင္ခန္းစာေတြက လက္ေတြ႕မွာ အသုုံး၀င္လွပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ အားလုုံး ႏုုိင္ငံအတြက္ ဆုုိတာ ေမ့ခဲ့ၾကၿပီး အစုုိးရဂိမ္းမွာ လုုပ္ခ်င္ရာ လုုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ တုုိင္ပင္မႈ နည္းခဲ့ၾကတယ္။ ပရမ္းပတာ အစုုိးရ တစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚခဲ့ရပါတယ္။
အစုုိးရပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုုိင္ငံေရးအင္အားစုုပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတလူ ငါတမင္း မလုုပ္ဘဲ ႏုုိင္ငံအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖုုိ႔ လိုုပါတယ္။ အစုုိးရ ၀န္ႀကီးဌာနေတြမွာလည္း ဌာန အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖိုု႔လိုုပါတယ္။ ႏုုိင္ငံေရး အင္အားစုုေတြ အခ်င္းခ်င္းလည္း ႏုုိင္ငံအတြက္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကဖိုု႔ လိုုပါတယ္။
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိရင္ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ က်ရႈံးတယ္ဆုုိတဲ့ သင္ခန္းစာ တစ္ရပ္ ပိုုလန္ႏုုိင္ငံက ေပးခဲ့ပါတယ္။
အခရုုိနာ(စိတ္ကူးယဥ္ႏုုိင္ငံ) ႏုုိင္ငံ ဆုုိတာ
=========================
အခရုုိနာ ႏုုိင္ငံေတာ္ဆုုိတာ ေတာင္တန္းနဲ႔ ေျမျပန္႔ေဒသ တြဲလ်က္ရွိေနတဲ့ ႏုုိင္ငံေတာ္၊ ျပည္တြင္း စစ္ျဖစ္ေနတဲ့ လူဦးေရမ်ားျပားတဲ့ ႏုုိင္ငံေတာ္ပါ။ ျမန္မာႏုုိင္ငံပုုံစံ မ်ဳိးနဲ႔ အေတာ္ကုုိ ဆင္တူပါတယ္။ ဆင္တူေအာင္လည္း ပုုံစံတုု ျပဳလုုပ္ထားတာပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ မရွိေသးတဲ့ ကမၻာ႕ အဆင္းရဲဆုုံးႏုုိင္ငံ၊ တုုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေပါင္းစုုံ ေနထုုိင္တဲ့ ႏုုိင္ငံေတာ္ပါ။ျပည္တြင္းစစ္ကလည္း အႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ေနတာမုုိ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုုပ္ဖုုိ႔ကလည္း အေရးေပၚ လိုုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
အစုုိးရဂိမ္းအတြက္ တာ၀န္မ်ားခြဲေ၀ေပးျခင္း
=========================
ပိုုလန္ဆရာေတြက ျမန္မာႏုုိင္ငံက လာေရာက္တဲ့ ႏုုိင္ငံေရးပါတီေပါင္းစုုံက အဖြဲ႕၀င္ ၅၂ ဦးကိုု သက္ဆုုိင္ရာ က႑ေတြမွာ တာ၀န္ခြဲေပးထားပါတယ္။ အခရုုိနာ အစုုိးရ အဖြဲ႕၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ ၊ သူပုုန္လက္နက္ကိုုင္အဖြဲ႕ ေတြ၊ NGOေတြ ၊ ကုုလသမဂၢ၊ ဘဏ္အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ လူမႈ အဖြဲ႕အစည္းေတြအျဖစ္ပါ ဖြဲ႕စည္းေပးလုုိက္ပါတယ္။
ရုုပ္ေသးရုုပ္ သမၼတႀကီး
==============
ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းက ႏုုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းတဦးျဖစ္ပါတယ္။ ပိုုလန္ကိုု လာေရာက္တဲ့ ျမန္မာ ကိုုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ထဲမွာ ေပါင္းရ သင္းရ လြယ္ကူၿပီး လူငယ္ေတြနဲ႔ ေျပာႏုုိင္ ဆုုိႏုုိင္တဲ့ လူႀကီးလူေကာင္းတဦးျဖစ္ပါတယ္။
သူ႕ကုုိ ပိုုလန္ဆရာေတြက သမၼတႀကီးအျဖစ္ တင္ေျမွာက္မယ္လုုိ႔ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္း ႀကိဳ မသိထားသလိုု တင္ေျမွာက္လိုုက္ခ်ိန္မွာလည္း ဘယ္က ဘယ္လိုု စၿပီး အလုုပ္လုုပ္ရမယ္ဆုုိတာ စဥ္းစားထားပုုံမရပါဘူး။
ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကိုု သမၼတႀကီးေနရာ လဲေပးဖုုိ႔ ေျပာခဲ့ၾကတာကလည္း အစုုိးရ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕ေတြပဲ ျဖစ္ၿပီး သူတိုု႔ ဘာေၾကာင့္ ေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကိုု အစိုုးရဂိမ္းမွာ သမၼတႀကီးေနရာမွာ မထားလိုုသလဲဆုုိတာလည္း က်ေနာ္ တကယ္ နားမလည္ခဲ့ပါဘူး။
ပိုုလန္ဆရာေတြက သမၼတႀကီးကုုိလည္း လဲေပးလိုု႔မရသလိုု ဘယ္သူ႕ကုုိမွလည္း ဂိမ္းထဲကေန ထုုတ္ေပးဖိုု႔ ရာထူးေျပာင္းေပးဖုုိ႔ ေတာင္းဆုုိခြင့္မရွိဘူးလိုု႔ ေျပာဆုုိပါတယ္။
ဒီဂိမ္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာကိုုက ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိတဲ့အခါမွာ ဘယ္လုုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ဖုုိ႔ ႀကိဳးစားေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါေနတာ အစပိုုင္းမွာ မသိခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီလိုု မသိရွိခဲ့လိုု႔လည္း ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ အစုုိးရသစ္ တက္လာကတည္းက က်ဆုုံးခန္းကိုု ဦးတည္ခဲ့ရတာပါ။
ေပၚလစီ မရွိတဲ့ အစုုိးရ
=============
အစုုိးရဂိမ္းအတြက္ သမၼတႀကီးေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းနဲ႔ အစုုိးရ၀န္ႀကီးေတြကိုု ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္လိုုက္တာနဲ႔ သမၼတႀကီးက အစည္းအေ၀း ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ ဘာလုုပ္ၾကမလဲ။ လုုပ္သင့္လုုပ္ထုုိက္တာ လုုပ္ၾက ဆုုိတဲ့ ပုုံစံ မ်ဳိး အစည္းအေ၀း တစ္ရပ္ပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သာမန္ မိတ္ဆက္တဲ့ အစည္းအေ၀းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
သမၼတႀကီးဘက္က ဘယ္လုုိ ေပၚလစီနဲ႔ တုုိင္းျပည္ကိုု ဦးေဆာင္မလဲဆုုိတာကိုု ခ်မျပသလိုု အစုုိးရ၀န္ႀကီးေတြကလည္း ဘာလိုု ေပၚလစီ လုုပ္သင့္တယ္ဆုုိတာ မတင္ျပၾကပါဘူး။ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ အစုုိးရသစ္အဖြဲ႕အစည္းအေ၀းမွာကတည္း ေပၚလစီ မရွိဘဲ စတင္ခဲ့ပါတယ္။
အာဏာႏွင့္ ျခစားမႈ
============
က်ေနာ္႕ကိုု သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီး အျဖစ္ တင္ေျမွာက္တယ္ဆုုိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အေတာ္ကိုု ေက်နပ္မိပါတယ္။ လက္ေတြ႕ ၀န္ႀကီးဘ၀ေတာ့ ဘယ္လိုု ေနမယ္ မသိေပမယ့္ အစုုိးရဂိမ္းမွာ ၀န္ႀကီးျဖစ္တာေတာင္ အေတာ္ကုုိ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။
ျမန္မာႏုုိင္ငံမွာ သတင္းေထာက္ေလးတဦး ပိုုလန္ေရာက္မွ အစုုိးရ ၀န္ႀကီးျဖစ္သြားေတာ့ ေက်နပ္ ပီတိ ဂြမ္းဆီထိ ျဖစ္ရပါတယ္။ က်ေနာ္ထုုိင္ရမယ့္ ကုုလားထုုိင္မွာ တပ္ဆင္ထားတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာမွာ ၀န္ႀကီးတစ္ဦးအေနနဲ႔ ႏုုိင္ငံကိုု စီမံခန္႔ခြဲႏုုိင္တဲ့ အာဏာေတြ ရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ္က အစုုိးရဂိမ္းဇတ္ထဲမွာ ၀န္ႀကီး၊ ဇတ္ထဲက ၀န္ႀကီးျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။
အစုုိးရဂိမ္း ၅ ရက္ ကစားခဲ့ၿပီး ပထမရက္နဲ႔ ဒုုတိယရက္က ကြန္ပ်ဴတာမွာရွိတဲ့ လုုပ္ပုုိင္ခြင့္ အာဏာေတြကိုု စမ္းသပ္တာမ်ဳိးပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ တံတားတစ္ခုု တည္ေဆာက္တုုိင္း၊ လမ္းတစ္ခုုေဖာက္တုုိင္း တုုိင္းျပည္ ဘတ္ဂ်က္၊ လူမႈ၀င္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရး ၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး ၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္၊ မႈခင္းျဖစ္ပြားမႈ ၊ ေရႊ႕ေျပာင္း လုုပ္သား စတဲ့ တုုိင္းျပည္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ ဇယားေတြ အကုုန္လုုံး ေျပာင္းလဲကုုန္ပါတယ္။ အဲဒီ ဇယားေတြကိုု ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ အေတာ္ကိုု ေက်နပ္မိပါတယ္။
က်ေနာ္အေနနဲ႔ ၀န္ႀကီးတဦးအေနနဲ႔ လုုပ္ပိုုင္ခြင့္အာဏာ ရွိလာတာကိုု အေတာ္ သေဘာက်မိပါတယ္။ ဘ႑ာေရး ၀န္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ေဗဒါေက်ာင္းက ကိုုမ်ဳိးရန္ေနာင္ သိမ္းက လည္း က်ေနာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေတာ့ က်ေနာ္႕အတြက္ ဘတ္ဂ်က္လုုိရင္ သူ႕ကုုိ တုုိးတုုိး တိတ္တိတ္သြားေတာင္းမယ္ဆုုိတဲ့ စိတ္ကူးကလည္း ရွိေနပါၿပီ။
အာဏာကိုု သိလာၿပီ။ ရင္းႏွီးမႈကိုု အေျခခံၿပီး ကုုိယ့္၀န္ႀကီးဌာနအတြက္ ေငြရဖိုု႔ တနည္းအားျဖင့္ ကုုိယ္က်ဳိးမပါတဲ့ ျခစာမႈး လုုပ္ဖုုိ႔ က်ေနာ္ စေတြးေနပါၿပီ။
အစုုိးရ၀န္ႀကီးတဦးျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္အေနနဲ႔ သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး မူ၀ါဒနဲ႔ အစုုိးရအဖြဲ႕မွာ တုုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖုုိ႔ သြားသင့္တဲ့ မူ၀ါဒတခုု ရွိသင့္တယ္ဆုုိတာ တင္ျပသင့္ေပမယ့္ အဲဒါကုုိ မတင္ျပဘဲ အာဏာအေပၚ သာယာၿပီး ျခစားဖုုိ႔ စစဥ္းစားခဲ့လိုု႔ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ အရႈံးနဲ႔ စေတြ႕ရၿပီလုုိ႔ ဆုုိရမွာပါ။
ဘ႑ာေရးႏွစ္
=========
အစုုိးရဂိမ္းမွာ ဘ႑ာေရး ၁ ႏွစ္ကိုု ၁ နာရီ ေက်ာ္ၾကာ ၾကာျမင့္ပါတယ္။ ဘ႑ာေရးႏွစ္ေတြဟာ သိပ္မၾကာလွသလိုု မိနစ္ပိုုင္းအတြင္း ဆုုံးျဖတ္တဲ့ အစုုိးရအဖြဲ႕ရဲ႕လုုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ တုုိင္းျပည္ ျပည္သူသားေတြရဲ႕ လူမႈေရး၊ စား၀တ္ေနေရး၊ စီးပြားေရး၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္အေပၚ သက္ေရာက္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းက ခပ္ျမန္ျမန္ ကိုု ထြက္လာပါတယ္။
သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး တစ္ေခတ္ေျပာင္းဖိုု႔ စဥ္းစားၿပီ
===============================
က်ေနာ္ရဲ႕ ႏုုိင္ငံျဖစ္တဲ့ အခရုုိနာ နုုိင္ငံေတာ္ကုုိ ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ ေတာင္တန္းေတြ၊ ေျမျပန္႔ေတြနဲ႔ ေရာေႏွာၿပီး မဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ႏုုိင္ငံဆုုိတာ သိလိုု႔ က်ေနာ္ လမ္းတံတားေတြ မျဖစ္မေန ေဆာက္ဖုုိ႔ လိုုတယ္ဆုုိတာ က်ေနာ္ သိပါတယ္။
ပထမဆုုံးအႀကိမ္ ႏုုိင္ငံရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့ အေ၀းေျပးလမ္းနဲ႔ တံတားေလးေတြ က်ေနာ္ရတဲ့ အစုုိးရ ဘတ္ဂ်က္ထဲက သုုံးၿပီး ေဆာက္လုုိက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး စတင္ဖြံ႕ၿဖိဳးလာၿပီး စီးပြားေရး၊ အလုုပ္အကိုုင္ရရွိမႈ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ ကိန္းဂဏန္းေလး နည္းနည္းတက္လာပါတယ္။ က်ေနာ္ အရမ္း၀မ္းသာသြားပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕လုုပ္ပိုုင္ခြင့္ အာဏာက ထိေရာက္ပါလားဆုုိၿပီး ေတြးလာပါတယ္။
လမ္းေဖာက္ဖိုု႔ က်ေနာ္ သမၼတကိုုလည္း မတုုိင္ပင္ခဲ့သလုုိ အစုုိးရ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔လည္း မေဆြးေႏြးခဲ့ပါဘူး။ အျခားေသာ ၀န္ႀကီးဌာနေတြလည္း က်ေနာ္႕လိုုပါပဲ ေကာင္းႏုုိးရာရာ လုုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
သမၼတႀကီးေဒါက္တာခင္ေဇာ္၀င္းကလည္း ဘာမွ မညႊန္ၾကားႏုုိင္ပါဘူး။ သူ႕ မွာ ၀န္ႀကီးေတြကိုု ျဖဳတ္ႏုုိင္တဲ့ ပါ၀ါ မရွိတာမုုိ႔ ၀န္ႀကီးေတြ လုုပ္သမ ွ်ကိုု လုုိက္လံ ညွိႏႈိင္းေပးတာေလာက္ပဲ လုုပ္ႏုုိင္ပါတယ္။
က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ အခရုုိနာ ႏုုိင္ငံကိုု လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္တဲ့ ႏုုိင္ငံႀကီးအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းဖိုု႔ ရူးရူးမုုိက္မုုိက္ စဥ္းစားလုုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္႕မွာ ေပၚလစီ မရွိပါဘူး။ ျမစ္ျမင္ရင္ တံတားေဆာက္မယ္။ ေတာင္ျမင္ရင္ ၿဖိဳၿပီး လမ္းေဖာက္တယ္။ က်ေနာ္႕ အေတြးမွာ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ဖုုိ႔ပဲ သိပါတယ္။
က်ေနာ္႕ ၀န္ႀကီးဌာနက တုုိင္းျပည္အတြက္ အလုုပ္လုုပ္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌာန၊ အရမ္းေတာ္တဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။အခရုုိနာ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ တေဇာက္ကန္း အစုုိးရ၀န္ႀကီးေတြ ရရွိထားပါၿပီ။ အခ်ိန္မီ ထိန္းသိမ္းႏုုိင္တဲ့ သမၼတမွာလည္း အာဏာမရွိပါဘူး။ ႏုုိင္ငံေတာ္အတြက္ ရင္ေလးစရာပါပဲ။
ျခစားၿပီ
======
သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္႕အတြက္ လမ္းေတြ ေဖာက္ဖုုိ႔ ဘတ္ဂ်က္လိုုပါတယ္။ ကိစၥမရွိပါဘူး ။ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ကုုိမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းကုုိ က်ေနာ္႕ကိုု ဘတ္ဂ်က္ပိုုေပးဖုုိ႔ ခပ္တုုိးတုုိး သြားၿပီး ေတာင္းဆိုုပါတယ္။ ရင္းႏွီးမႈရွိေတာ့ သိပ္ျပသနာမရွိ။ က်ေနာ္႕ ၀န္ႀကီးဌာနက သူမ်ား ၀န္ႀကီးဌာနေတြထက္ ဘတ္ဂ်က္ နည္းနည္း ေလး မသိမသာေရာ ၊ သိသိသာသာေရာ ပိုုရပါတယ္။
က်ေနာ္ လမ္းေတြ တံတားေတြ ဆက္ေဆာက္တယ္။ လမ္းေတြ ထပ္ေဖာက္တယ္။ ႏုုိင္ငံတ၀န္းလုုံးကုုိ လႊမ္းၿခဳံႏုုိင္မယ့္ လမ္းကြန္ရက္ႀကီး ေဖာက္ဖုုိ႔ စဥ္းစားလုုိက္တယ္။ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးဆီက ဘတ္ဂ်က္ ပုုိရေပမယ့္ က်ေနာ္လုုပ္ခ်င္တဲ့ လမ္းကြန္ရက္အတြက္ ေငြလိုုပါတယ္။ က်ေနာ္ ဘာဆက္လုုပ္မလဲ စဥ္းစားၿပီး ဟုုိဘက္ခန္းမွာ ရွိတဲ့ ႏုုိင္ငံတကာ ေခ်းေငြေပးတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြကိုု စၿပီး ဆက္သြယ္ပါတယ္။
သူတိုု႔ေတြကလည္း ေငြေခ်းခ်င္လုုိ႔ က်ေနာ္႕ဆီကုုိ မၾကာခဏ လာၾကပါတယ္။ ႏုုိင္ငံတကာအဖြဲ႕ေတြဆီက ေငြေခ်းမယ္ဆုုိတာ သမၼတကိုုလည္း အသိေပးရုုံပဲေျပာတယ္။ သမၼတကိုု ေခ်းေငြ ေခး်ဖိုု႔ လုုိအပ္တယ္ဆုုိတာေလာက္ပဲ က်ေနာ္ေျပာပါတယ္။ အတုုိးဘယ္ေလာက္၊ ဘယ္ႏွစ္ၾကာရင္ ဆပ္ရမယ္ဆုုိတာမ်ဳိး အေသးစိတ္ အသိမေပးပါဘူး။ ႏုုိင္ငံအတြက္ လိုုအပ္တယ္ ဆုုိတာေလာက္ပဲ ေျပာပါတယ္။
သမၼတႀကီးက ရုုိးရွာပါတယ္။ ေအးေအး လုုပ္လုုိက္၊ လုုပ္လုုိက္ေပါ့။ ရသမ ွ် ေငြေၾကး မွန္သမ ွ် က်ေနာ္ေခ်းပါတယ္။ တံတားေတြ ေဆာက္တယ္၊ လမ္းေတြ ဆက္ေဖာက္ပါတယ္။
က်ေနာ္တဦးတည္း ဒီလုုိလုုပ္ေနတယ္လုုိ႔ မထင္ပါနဲ႔ ၀န္ႀကီးတုုိင္း အဲဒီလိုုေတြခ်ည္းပါပဲ။ ၀န္ႀကီးတုုိင္း ကုုိယ္က်ဳိးမပါဘဲ လုုပ္ခ်င္ရာလုုပ္ အခ်င္းခ်င္းတုုိင္ပင္တာရွိသလိုု မတုုိင္ပင္ဘဲ တုုိင္းျပည္ ဘတ္ဂ်က္ကိုု ၀န္ႀကီးဌာနေကာင္းစားေရး ျခစားၾကပါတယ္။
ရုုိးတဲ့၀န္ႀကီးေတြ
===========
အခရုုိနာ အစုုိးရအဖြဲ႕မွာ အရမ္းရုုိးတဲ့ ၀န္ႀကီး ၂ ဦး ပါပါတယ္။ သူတိုု႔ေတြက က်န္းမာေရး၀န္ႀကီး ကိုုမ်ဳိးညႊန္႔နဲ႔ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ၀န္ႀကီး ေဒၚေနရီဗေဆြတိုု႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
"ဟ လုုပ္ၾကပါဦးဟ။ ငါ့လူေတြ တစ္ေန႔ၿပီး တစ္ေန႔ ေသေနၿပီ။ ဘတ္ဂ်က္ေပးဦးဟ။ ဟာ ေသျပန္ၿပီဟ" ဆုုိၿပီး အၿမဲ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ က်န္းမာေရး ၀န္ႀကီး ကိုုမ်ဳိးညႊန္႔က အေတာ္ခ်စ္ဖုုိ႔ေကာင္းပါတယ္။ သူ႕ က်န္းမာေရး ဘတ္ဂ်က္ရဖိုု႔ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီး ကုုိမ်ဳိးရန္ေနာင္သိမ္းကိုု ရႈးရႈးရွဲရွဲလည္း ရန္သြားေတြ႕ပါတယ္။
ဘတ္ဂ်က္မရရင္ သူ႕မ်က္ႏွာႀကီး နီရဲေနတာပါပဲ။ ျပည္သူေတြ မေသေစခ်င္တဲ့ သူက က်န္မားေရး ၀န္ႀကီး ေကာင္းတဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕မွာလည္း ေပၚလစီ မရွိသလိုု ဘာေတြ လုုပ္ရမယ္ဆုုိတာ သူလည္း က်ေနာ္တုုိ႔လိုုပဲ မသိပါဘူး။ ေကာင္းႏုုိးရာရာ ေလ ွ်ာက္လုုပ္ေနရပါတယ္။
ေနာက္၀န္ႀကီးတဦးကေတာ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ၀န္ႀကီး ေဒၚေနရီဗေဆြပါပဲ။ အရမ္းေအးၿပီး စကားကုုိ ေအးေအးေလး ေျပာတတ္တဲ့ ၀န္ႀကီးပါ။ သူရဲ႕ ဖခင္က တကယ့္ ျမန္မာျပည္ရဲဲ႕ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လုုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဦးဘေဆြျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္ လမ္းတံတားေတြ ေဖာက္တာ၊ သစ္တရားမ၀င္ ခုုတ္မႈေတြ ရွိေနတာ ေတြေၾကာင့္ သစ္ေတာေတြ ျပဳန္းၿပီး သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးလာပါတယ္။ သူ႕မွာ ကြန္ပ်ဴတာမွာလည္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ပ်က္စီးတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြ တက္လာေတာ့ သူ႕ခမ်ာလည္း ဘာလုုပ္ရမွန္းမသိပါဘူး။
"သား အန္တီ သစ္ေတာေတြ ကုုန္ၿပီ။ ျမစ္ေတြလည္း ပ်က္ကုုန္ၿပီ။ တံတားေတြ လမ္းေတြ ဆက္မေဖာက္ပါနဲ႔ေတာ့လား"ဆုုိၿပီး ခပ္ေအးေအး ေလသံနဲ႔ ခ်စ္စဖြယ္ ေျပာပါတယ္။ သူလာေျပာရင္ က်ေနာ္ ခဏရပ္ထားလုုိက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ဆက္ေဆာက္ပါတယ္။
အစုုိးရအဖြဲ႕မွာ ေစတနာေကာင္္းေပမယ့္ လည္တဲ့ ၀န္ႀကီးေတြ၊ ရုုိးတဲ့ ၀န္ႀကီးေတြ ပါေနတာ အေၾကာင္းမဟုုတ္ေပမယ့္ အခုုအခ်ိန္အထိ ေပၚလစီကုုိ ေသေသခ်ာခ်ာ မခ်ႏုုိင္ၾကေသးတာေၾကာင့္ ႏုုိင္ငံေတာ္ ဟာ အီလည္လည္ႀကီးျဖစ္ေနပါၿပီ။ အစုုိးရဘတ္ဂ်က္က တျဖည္းျဖည္းႀကိီးလာေနတယ္။
ႏုုိင္ငံေတာ္ ဖံြ႕ၿဖိဳးသလိုု၊ မဖြံ႕ၿဖိဳးသလိုု စီးပြားေရး ေကာင္းသလုုိလုုိ မေကာင္းသလုုိလုုိ ရလဒ္မရွိဘဲ အေၾကြးေတြကေတာ့ တရစ္ရစ္တင္လာပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စိတ္မ၀င္စားခဲ့၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလည္း က်ရႈံးခဲ့
=================================
အခရိုုနာ ႏုုိင္ငံေတာ္မွာ သူပုုန္ေတြ ရွိပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕လည္း ရွိပါတယ္။ အခရုုိနာ သမၼတႀကီးနဲ႔ အစုုိးရက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက ္တစ္ခါမွ အစည္းအေ၀း မေခၚခဲ့သလုုိ က်ေနာ္တုုိ႔ ၀န္ႀကီးေတြကလည္း စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕ေတြနဲ႔သူပုုန္ အဖြဲ႕ ေတြကုုိလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြပုုိလန္ ဆရာေတြက က်င္းပေပးၿပီး ညွိႏႈိင္းခုုိင္းပါတယ္။
ဘယ္ေလာက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အစည္းအေ၀း ေအာင္ျမင္တယ္၊ မေအာင္ျမင္တယ္ မသိေပမယ့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႕က ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ သူပုုန္ေတြနဲ႔ ညွိႏႈိင္းရင္း ထုုိင္ငိုုသြားတဲ့အထိပါပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ သူပုုန္အဖြဲ႕ေတြ အျပင္မွာ မေခၚ မေျပာႏုုိင္တဲ့ အထိ ျဖစ္ကုုန္တယ္လုုိ႔လည္း ျပန္ၾကားရပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ အစုုိးရမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေအာင္ျမင္ဖုုိ႔ တာ၀န္ရွိတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တုုိ႔ လုုံး၀ကိုု ေမ့ခဲ့ပါတယ္။
အစုုိးရအဖြဲ႕ လုုပ္ငန္းေတြနဲ႔ပဲ နစ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဘက္ကုုိ အစုုိးရတစ္ဖြဲ႕လုုံး ေျခလွမ္း မျပင္ခဲ့ပါဘူး။ အဆုုံးစြန္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕ လုုပ္ေနတဲ့ သူေတြ ဘယ္သူေတြဆုုိတာ ေတာင္ မသိခဲ့ရတဲ့အထိ ေမ့ခဲ့ပါတယ္။
ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ က်ေနာ္တိုု႔ အစုုိးရလက္ထက္မွာ မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ပါဘူး။
မူ၀ါဒ မရွိတဲ့ စီးပြားေရး
==============
စီးပြားေရး ၀န္ႀကီး ေဒၚ ယူဇာေမာ္ထြန္းက ေဆာင္ရြက္ၿပီး ႏုုိင္ငံတကာ ေပါက္ေစ်းေတြ ထုုတ္ကုုန္ေစ်းႏႈန္းေတြ ၾကည့္ၿပီး ႏုုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ထုုတ္ကုုန္ေတြ ေစ်းႏႈန္းျပင္ဆင္ ေရာင္းခ်တာေတြ သူလုုပ္ပါတယ္။
အရႈံးေပၚေနတဲ့ အစိုးရပုုိင္လုုပ္ငန္းေတြကိုု ေရာင္းခ်တာေတြလည္း လုုပ္ပါတယ္။ အစုုိးရ ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕မွာ သူအေတာ္ဆုုံးလုုိ႔ ခ်ီးက်ဴးခံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုုိ႔နဲ႔ စီးပြားေရး မူ၀ါဒ တုုိင္ပင္ ေဆြးေႏြးခဲ့တာမ်ဳိး မရွိခဲ့သလုုိ က်ေနာ္တုုိ႔ကလည္း စီးပြားေရး မူ၀ါဒ ဘာလဲဆုုိတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ သူ႕သေဘာအတုုိင္း သူလုုပ္ပုုိင္ခြင့္ ဆုုိၿပီး ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ပါတယ္။
မူ၀ါဒ မရွိတဲ့အခါ လူေကာင္းသူေကာင္းရရင္ ေတာ္ရဲ႕ ။ က်ေနာ္တုုိ႔လိုု တေဇာက္ကန္း ၀န္ႀကီး လူဆိုုးေတြ ရရင္ ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ ထိခိုုက္တယ္ဆုုိတာ နားလည္ရပါတယ္။
လူဆုုိး ၀န္ႀကီးေတြ
===========
အခရုုိနာ အစုုိးရ ရဲ႕ လုုပ္ေဆာင္ခ်က္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သုုံးသပ္ခ်က္ေတြကုုိ ေနာက္ဆုုံး သင္ခန္းစာမွာ ပုုိလန္ ဆရာေတြက ျပန္လည္ သုုံးသပ္ေျပာဆုုိပါတယ္။
၀န္ႀကီးတခ်ုုိ႕ ခ်ီက်ဴးမခံရေတာင္ အသိအမွတ္ျပဳခံရပါတယ္။ က်ေနာ္႕နဲ႔ ၀န္ႀကီးတခ်ဳိ႕ကိုုေတာ့ ပုုိလန္ဆရာေတြ စကားထဲမွာကိုု ထည့္မေျပာခဲ့ပါဘူး။က်ေနာ္တုုိ႔ကိုု လူဆိုုး၀န္ႀကီးေတြ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပုုံရပါတယ္။
သုုံးသပ္ခ်က္
========
အခရုုိနာ အစုုိးရ သင္ခန္းစာ ၿပီးဆုုံးသြားပါၿပီ။ က်ေနာ္တုုိ႔ အစုုိးရ အဖြဲ႕ ဟာ မႏုုိင္မနင္း အစုုိးရအဖြဲ႕ ျဖစ္သလိုု ႏုုိင္ငံေတာ္ဟာလည္း Failed State ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ္တုုိ႔ အစုုိးရအဖြဲ႕မွာ ဘာေတြ မွားခဲ့ပါသလဲ။ အမွားေတြကုုိ က်ေနာ္ သယ္ယူပုုိ႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ မွတ္မိသေလာက္ ျပန္လည္ ခ်ေရးလိုုက္ပါတယ္။
အခရုုိနာႏုုိင္ငံေတာ္ဟာ ဘာေၾကာင့္ က်ဆုုံးခဲ့ပါသလဲ။
၁- မူ၀ါဒ မရွိခဲ့ဘူး။ သမၼတဟာ အာဏာ စရကတည္းက ငါတုုိ႔ ဘယ္လုုိ လမ္းေၾကာင္းသြားမလဲဆုုိတာ ခ်မျပခဲ့ပါဘူး။ နိုင္ငံေတာ္ အေျချပမိန႔္ခြန္း မေျပာခဲ့ဘူး၊ ခ်မျပဘူး၊
၂-ျပည္သူေတြဆိုုတာ က်ေနာ္တုုိ႔ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ အခရိုုနာ ျပည္သူေတြ ဆုုိတာ က်ေနာ္တုုိ႔ မစဥ္းစားခဲ့ဘဲ အစုုိးရ လုုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာပဲ အခ်ိန္ကုုန္ခဲ့တယ္။
၃- ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဘာမွ မလုုပ္ႏုုိင္ခဲ့ဘူး။
၅- အခ်င္းခ်င္း ေလးစားမႈ မရွိသလိုု ကုုိယ့္၀န္ႀကီးဌာနအတြက္ဆုုိတဲ့ အတၱေတြကိုု ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ပါတယ္။
၆- တုုိင္းျပည္ ဘတ္ဂ်က္ ႀကီးလာၿပီး အေၾကြးတင္လာတဲ့ အခ်ိန္အထိ အသင္းအဖြဲ႕ စိတ္ဓာတ္ ေပ်ာက္ဆုုံးေနခဲ့ပါတယ္။
၇-ျပည္သူေတြရဲ႕ ပညာေရးကိုု မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ပညာေရးအတြက္ ဘတ္ဂ်က္ပုုိေပးမယ္ဆုုိၿပီး မေတြးခဲ့ဘူး။
၈-ျပည္သူေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးကိုု မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ က်န္းမာေရးအတြက္ ဘာလုုပ္ေပးရမလဲဆုုိၿပီး မေမးခဲ့ဘူး။
၉ -၀န္ႀကီးဌာနအခ်င္းခ်င္း လုုံး၀ (လုုံး၀) ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ မရွိဘူး။ အာဏာ အလြဲသုုံးစားမႈ၊ ျခစားမႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။
၁၀- စုုိင္ေကာ္လုုိ႔ ၿခဳံေပၚ ေရာက္ ၀န္ႀကီးျဖစ္လာေပမယ့္ ၀န္ႀကီးတစ္ဦး လုုပ္ရမယ့္ အသိပညာမရွိခဲ့သလုုိ တစ္ပါးသူ အႀကံဥာဏ္မယူခဲ့ဘူး။ ကုုိယ္လုုပ္ရင္ ျဖစ္ရမယ္ဆုုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြရွိခဲ့ၾကတယ္။
၁၁- စီးပြားေရး မူ၀ါဒ မရွိခဲ့ဘူး။ ႏုုိင္ငံျခားေရး မူ၀ါဒ မရွိခဲ့ဘူး။
၁၂- တုုိင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုုိတာ ဘာမွန္းမသိေလာက္အထိ လ်စ္လ်ဴ ရႈခဲ့တယ္။
၁၃- အခြန္အခ ပိုုင္းဆုုိင္ရာ ဘယ္လိုုဆုုိတာ မေလ့လာခဲ့ဘူး။
၁၄- တေဇာက္ကန္း စိတ္မ်ားတဲ့ လူဆိုုး၀န္ႀကီးေတြ မ်ားလြန္းျခင္းပါ။
၁၅- အစုုိးရ ကုုိ ထိန္းေက်ာင္းမယ့္ လႊတ္ေတာ္ဆုုိတာ အစုုိးရဂိမ္းမွာ ပါမလာလိုု႔ အစုုိးရအဖြဲ႕ ထင္ရာစုုိင္းခဲ့ျခင္း ေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေဆာင္းပါးကုုိ ဖတ္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ အခရုုိနာ ႏုုိင္ငံေတာ္ က်ဆုုံးခဲ့သလဲဆိုုတာ သင္စဥ္းစားမိတဲ့ အခ်က္ေတြရွိရင္လည္း ျပန္လည္ မ ွ်ေ၀ႏုုိင္ပါတယ္။
ေလးစားလ်က္
သာလြန္ေဇာင္းထက္
No comments:
Post a Comment